Rabbijn Tamarah Benima is bezweken voor de kritiek op haar ongelukkige vergelijking van het op een lijn stellen van het isoleren van Joden in nazi-Duitsland en het opzijzetten van degenen die zich niet willen laten vaccineren. Ze is uit het verbond van liberale rabbijnen gestapt. Naar mijn idee is deze buiging voor kritiek haar onwaardig. Ze heeft geen misdaad begaan, slechts even een verkeerde vergelijking gemaakt, zonder kwaadaardige opzet. Tamarah kom op je besluit terug!
Eerder schreef ik het volgende: Wat hebben de liberale rabbijn Tamarah Benima en de Frans-Joodse politicus Eric Zemmour gemeen?
Is het toeval dat beiden, ieder op hun eigen manier, min of meer gelijktijdig de Sjoa gebruiken om in het publieke debat punten te scoren?
Weerspiegelt dat ook de vulgaire, oneerbiedige en hatelijke manier waarop anti-vaccinatie demonstranten de Davidster in hun marsen meevoeren?
Het is jammer dat rabbijn Tamarah Benima in haar belangrijke rede in Leeuwarden even over de Sjoa uitgleed om te verduidelijken dat het fout is bepaalde bevolkingsgroepen om welke reden ook opzij te zetten. Zouden de nazi’s het beste met de Joden hebben voorgehad toen de Joden als een gevaar voor de volksgezondheid werden geïdentificeerd? Is dat niet wat minister De Jonge doet met mensen die zich niet willen laten vaccineren, vraagt de liberale rabbijn zich op kritische toon af.
Voor haar is die vorm van discriminatie – “wegzetten” – onaanvaardbaar.
Ze had dit punt ook kunnen maken zonder de nazi-praktijken tegen Joden er bij te halen. Een doodzonde is het niet, maar misschien is het toch een teken des tijds dat er wat ruimer over de Sjoa kan worden nagedacht.
De Joods Franse politicus Eric Zemmour is op jacht naar het Franse presidentschap diep gevallen over de nagedachtenis van de Sjoa. Hij toont grote waardering voor het kuiperige Vichy-regime dat naar zijn zeggen Franse Joden uit de klauwen van nazi’s heeft gered. Hoezo? Onder druk van de Duitse bezetter van Frankrijk proclameerde het Vichy-regime van generaal Pétain in 1940 ‘le status des Juifs’.
In deze proclamatie werd een onderscheid gemaakt tussen Joden van Franse bodem en Joodse immigranten dan wel vluchtelingen uit Duitsland. Eric Zemmour prijst Vichy dat het regime de Joodse vluchtelingen heeft geofferd om échte Franse Joden te redden, hetgeen kwaadaardige onzin is omdat ook échte Franse Joden wat later in de gaskamers werden vermoord.
Eric Zemmour is een demagogische rechtse populist die aansluiting vindt bij antisemitische stromingen in de Franse samenleving. Zo is het opmerkelijk dat hij er niet zeker van is dat de Joodse officier Alfred Dreyfus, die tijdens de Frans-Duitse oorlog werd veroordeeld wegens hoogverraad, onschuldig is. Dreyfus werd gerehabiliteerd toen bleek dat hij op grond van vervalste documenten en valse verklaringen werd veroordeeld. Maar daar heeft Eric Zemmour geen boodschap aan.
Wat maakt deze 63-jarige Franse Jood zo populair? Hij heeft zich de afgelopen tien jaar ontpopt als een populaire radio- en tv-persoonlijkheid en hij schreef enkele boeken, onder andere Frankrijk pleegt zelfmoord, waarin hij waarschuwt dat de islam Frankrijk zal overnemen indien er geen immigratiestop komt en er wordt afgezien van het terugsturen van islamitische immigranten. Dat anti-islam sentiment slaat bij een deel van de Franse bevolking aan. Is deze Jood van Berbers-Joodse afkomst het kanariepietje in de kolenmijn?
Hij zou zelfs achttien procent van de stemmen krijgen bij de komende presidentsverkiezingen.
Eric Zemmour werpt zich op als de beschermer van de Franse natie, die volgens hem wordt bedreigd door de islam. Hij keert zich tegen het ‘vreemde’, ook tegen Franse Joden die Israël als hun spirituele vaderland zien. Franse Joden moeten zich volgens hem volledig identificeren als burgers van de Franse natie en als ze toch in Israël willen worden begraven zijn het geen Fransen meer.
Zo gek maakt Tamarah Benima het niet. Ze week even af van de objectieve beschouwing van de Sjoa door een slippertje te maken naar het vaccinatieprobleem in Nederland. That is all!
