De Hamas-moordenaars die op Simchat Tora het zuiden van Israël overvielen, hebben niet alleen Joden maar ook het zicht op een Palestijnse staat vermorzeld. Ik ben al ruim twee weken in Israël, een land dat ik van onder tot boven ken, maar nooit, nooit heb ik hier zoveel verachting voor Palestijnen gehoord.
Het pogrom dat de moordenaars van Hamas in de kibboetsiem hebben aangericht, keert als een boemerang op de Palestijnse zaak terug. Het is de Hamas-blunder van de eeuw. De pro-Hamas demonstraties in Amsterdam, Londen, Istanboel en zelfs in de VS, op de campus van universiteiten, maken hier geen indruk. Het is gevaarlijk voor de diaspora, maar heeft geen effect op de Israëlische verbetenheid Hamas te vernietigen, ook al betaald de Palestijnse bevolking in Gaza een uitzonderlijk hoge prijs. Keiharde tv-beelden uit Gaza roepen hevige anti-Israëlische en antisemitische gevoelens op, maar kunnen de grote Israëlische militaire invasie van Gaza niet stoppen.
Er is in Israël geen millimeter politieke en psychologische ruimte om in de gegeven emotionele stand van zaken te denken aan territoriale ruimte voor de Palestijnen, ook al probeert de pro-Israëlische president Joe Biden de gedachte aan een tweestatenoplossing levend te houden. Dat is tactiek om de pro-Amerikaanse soennitische leiders een politieke fooi te geven om hun pro-Palestijnse bevolking te kalmeren. Maar tegenover Al-Jazeera, een pro-Arabische tv-zender in Qatar, hebben anonieme soennitische leiders gezegd voor de vernietiging van Hamas te zijn. De ideologie van Hamas, gesteund door Iran, is voor de soennitische leiders, dictators, een gevaar. Dat is één van de redenen voor de nu tijdelijk onderbroken toenadering van Saoedi-Arabië en andere soennitische landen tot Israël.
Palestijnse vredesactivisten in Jeruzalem en op de Westelijke Jordaanoever zijn ook in de valstrik van Hamas gevallen en willen niet meer met Israëlische vredesactivisten samenwerken. Ze hebben de contacten met het Palestine-Israel Journal verbroken, waarin Israëli’s en Palestijnen hand in hand gingen op weg naar vrede gebaseerd op een Palestijnse staat naast Israël.
Het linkse, Israëlische pro-Palestijnse vredesfront heeft na de gruwelijke moordpartij van Hamas geen been meer om op te staan.
Ik sprak een vredesactiviste die er voor uitkwam de Palestijnen te haten. Zij en vele anderen die ik heb gesproken, hebben hun vertrouwen in Palestijnen verloren. Het is een emotie die lang zal doorwerken en ook het Israëlische politieke landschap zal veranderen. Israël heeft zich onder Netanjahoe door Hamas laten overrompelen. Zijn aandacht lag bij inlijving van de Westelijke Jordaanoever, Judea en Samaria, en het onderuit halen van het Hooggerechtshof.
Ik weet nu niet of de gegijzelden in de tunnels van Hamas het licht zullen zien in ruil voor de vrijlating door Israël van meer dan zesduizend Palestijnse gevangenen zoals vroegere kopstukken van de Shin Beth en Mossad bepleiten. Dat is de grote uitdaging waarvoor Netanjahoe staat.
Hamas heeft met ruim tweehonderd gegijzelden sterke psychologische kaarten in handen die trekken aan het geweten van Netanjahoe. Families van de weggevoerden hebben hun vertrouwen in hem opgezegd.
Vanuit de diepte van de tunnels liet Hamas maandag drie vrouwen aan het woord die van Netanjahoe eisten de voorwaarden voor een uitwisselingsdeal te aanvaarden. “NU”, omdat je ons in de steek hebt gelaten klonk het, doelend op de overplaatsing van duizenden soldaten van Gaza naar de Judea en Samaria om kolonisten te beschermen op 7 oktober, Simchat Tora. Over de hoofden van de gegijzelden heen is Israël met Hamas verwikkeld in een psychologische oorlog over het lot van ruim tweehonderd Israëli’s die in handen van Hamas zijn gevallen. Het is een test voor het leiderschap van de reeds zwaar beschadigde Netanjahoe.
Terwijl ik deze regel schrijf krijg ik een bericht dat het Israëlische leger in Gaza een vrouwelijke Israëlische soldaat uit handen van Hamas heeft bevrijd. Netanjahoe was er als de kippen bij om dit heugelijke feit op de tv te bejubelen als een rechtvaardiging voor de harde invasie van Gaza, die Hamas tot op het bot moet breken. Zal Hamas voor die zware bombardementen bezwijken? Dát is Israëls doel. “Dan zullen we vijftig jaar rust hebben”, zei een generaal in Gaza.
Ondertussen blijft het Israëlische leger in de hoogste staat van paraatheid. De ogen zijn niet alleen op Gaza gericht, maar ook op het noordelijke front met Hezbollah, waar het aantal incidenten dagelijks toeneemt.
Iran staat onder zware druk van de VS om Hezbollah ervan te weerhouden geen grote oorlog tegen Israël te forceren, die kan leiden tot vernietiging door de VS/Israël van de nucleaire infrastructuur in het land van de ayatollahs.
Hamas heeft Israël op 7 oktober volledig verrast. Israël was blind en doof voor het gevaar van Hamas en ging ervan uit dat de elektronisch beveiligde veiligheidsmuur rond Gaza een garantie voor een eigenaardige coëxistentie met Hamas was.
Het heeft niet zo moge, zijn. Na de oorlog komt de afrekening die het einde van het tijdperk Netanjahoe kan inluiden.
Niet alleen in Washington, maar ook in eigen land heeft Netanjahoe veel politiek en emotioneel krediet verloren.
