De geschiedenis van volken en staten is meedogenloos wreed. Volken verdwenen of werden uitgeroeid, landen werden door geweld van de kaart geveegd. Die les trek ik uit de lange, tragische geschiedenis van het Joodse volk. Twee verwoeste tempels, tweeduizend jaar ballingschap gekenmerkt door dood en verderf.

Gaat die harde les ook op voor de Palestijnen? Zijn zij gedoemd?

Ik kwam tot die gedachte toen de ernst van Trumps benoeming van de Amerikaans-Joodse orthodoxe extremist David Friedman tot de nieuwe Amerikaanse ambassadeur in Israël tot me doordrong. Is dat een door Trump of zijn adviseurs wel doordachte beslissing om het idee van een twee-statenoplossing de doodsteek te geven? Een einde aan de Palestijnse onafhankelijkheidsdroom, de Palestijnse tempel van hoop?

Friedman hoopt met instemming van Trump zijn intrek te nemen in de van Tel Aviv naar Jeruzalem verplaatste Amerikaanse ambassade. Dat betekent dat de VS de Israëlische annexatie van Oost-Jeruzalem na 1967 impliciet erkennen. Deze benadering van het Jeruzalem-probleem druist in tegen het idee, vastgelegd in akkoord van Oslo (1993), dat Israël en de Palestijnen zullen onderhandelen over de definitieve status van Oost-Jeruzalem. (Bijna alle landen, Nederland incluis, trokken hun ambassades uit Jeruzalem terug nadat Israël Oost-Jeruzalem annexeerde.)

Vanuit zijn ambassade in Jeruzalem zal Friedman – evenzeer volgens zijn visie –ijveren voor annexatie van grote delen van de Westelijke oever van de Jordaan. Een grotere Amerikaanse vriend van de extreem nationalistisch kolonisten heeft niet eerder de Amerikaanse president in Israël vertegenwoordigd. Ik vraag me af of premier Netanjahoe in zijn hart blij is met de aangekondigde komst van Friendman naar Jeruzalem. Ik vermoed, ik hoop, dat ook hij de gevaren van Friedmans ideeën onderkent.

Die ‘vriend’, die David Friedman, is zo in de ban van het na 1967 ontloken Messiaanse zionisme dat hij Israëli’s en Joden die voor vrede met de Palestijnen zijn, “erger vindt dan de ergste kapo”. In zijn gestoorde gedachtewereld zijn schrijvers als Amos Oz en David Grosmann geen Joden, omdat ze voor vrede met de Palestijnen zijn.

Over de kwalificaties van Friedman wil ik het niet hebben. Hij is vast wel intelligent en heeft Trump als advocaat jarenlang bijgestaan in allerlei faillissementsprocessen. Een Amerikaan met dergelijke onaanvaardbare extreme opvattingen moet beslist thuis blijven en geen olie gooien op het smeulende vuur van het Israëlisch-Palestijnse conflict.

De Senaat moet zijn benoeming tot ambassadeur in Jeruzalem blokkeren ter wille van onze morele gezondheid en veiligheid. Want als Friedman staat voor de nieuwe Amerikaanse diplomatie in het Israëlisch-Palestijns conflict zal zijn naam in bloedletters worden geschreven.

Mijnheer Friedman: Ik ben geen kapo!! Stay home, alstublieft. Oh ja, dat vergat ik nog te vermelden: ik ben ook Jood.