Zet je verstand op nul en geniet van al het moois en heerlijks dat Israël te bieden heeft. Wist u dat hier in luttele dagen al dertigduizend i-Phones 6 zijn verkocht?
Op het vliegveld Ben Gurion ontmoette ik twee Nederlandse Joden die op trotse toon zeiden ‘aliya’ te hebben gemaakt. Op hogere leeftijd weliswaar … maar toch. Dat de kinderen ver van het Heilige Land wonen, deerde het echtpaar kennelijk niet. Ze hebben ongetwijfeld de middelen in dit land een luxe leventje te leiden en vaak uit te vliegen naar hun kinderen. Ik begrijp heel goed dat zij de rest van hun leven in Israël willen slijten en hun Joodse gevoel hier kunnen uitleven, ver van het opkomende Moslim-antisemitisme in Nederland. Maar naar welk Israël zijn zij gekomen? Ik neem aan dat ze nu weten dat Palestijnen en kolonisten niet meer in dezelfde bus mogen reizen. Dat heeft de minister van defensie Moshe Ayalon onder druk van de kolonisten besloten. Hij zwichtte voor de druk van de kolonisten en voerde de veiligheid als doorslaggevend argument op. Ik hoefde maandag Ha’aretz niet te lezen om te doorgronden dat een nieuwe stap wordt gezet in de richting van de Apartheidsstaat. Hopelijk wordt dit besluit nog teruggedraaid. Veiligheidsproblemen zijn er in overvloed en eigenlijk altijd. Vaak heb ik geschreven dat het een wonder is dat de Israëlische democratie onder de druk van de vele oorlogen en Palestijnse opstanden heeft standgehouden. Dat wonder wordt langzaam maar zeker uitgekleed. De rechtsstaat staat onder druk van de nationalisten in bezet gebied, en in Israël zelf staat de rechtsstraat in de beklaagdenbank. Op hol geslagen parlementariërs en ministers schijnen erin te slagen de Hoge Rechters in Jeruzalem te ontmannen. Als de Hoge Rechters beslissen dat een nederzetting illegaal is dan kan de Knesset een wet aannemen die het Hoge besluit omzeilt. Dag Hooggerechtshof … in de prullenbak van het zionistische avontuur.
Dat Jeruzalem ‘brandt’ is waarschijnlijk via de andere media al tot u doorgedrongen. De gemeente Tel Aviv heeft besloten schoolreisjes naar de Eeuwige Hoofdstad om veiligheidsredenen te verbieden. Dagelijks wordt in die stad gevochten tussen Palestijnse jongeren en politie en leger. De prachtige tram die Jeruzalem doorkruist, wordt in de buurt van de Palestijnse woonwijken met stenen en brandbommen bestookt. In deze geweldscyclus vallen ook aan beide kanten doden en gewonden. Niet veel gelukkig, maar voldoende om de indruk te wekken dat Jeruzalem feitelijk een verdeelde stad is waar Israëlische Joden en Palestijnen niet meer samen kunnen en willen wonen. Onlusten op de Tempelberg nabij de Al Aksa moskee kunnen tot een wereldwijde Islamitische uitbarsting leiden als deze moskee in vlammen opgaat. Ik heb in een Israëlische krant gelezen dat tijdens botsingen op de Tempelberg Palestijnen zich met brandbommen in deze moskee verschansten. Een paar vonken en hup, het Midden-Oosten vliegt in brand.
Waarom die onrust? Ultra-nationalistische vromen proberen vaste voet te krijgen op de Tempelberg om daar, waar lang geleden de Tempel stond, te bidden. Ik kreeg een vraag van een Nederlandse journalist of Israël voor een derde intifada staat. Nog niet. De onrust beperkt zich voornamelijk tot Jeruzalem. Ik weet zeker dat de Palestijnse president Mahmoed Abbas geen intifada wil op de Westelijke oever van de Jordaan, maar om politieke redenen wel belang heeft bij het vuurtje in Jeruzalem. Stellig geïnspireerd door hogerhand verschenen het afgelopen weekeinde in de kranten lange artikelen waarin de Palestijnse president als een holocaust-ontkenner (in een proefschrift uit 1942) en terrorist werd ontmaskerd. Niet langer een vredespartner dus.
Geen Palestijnse staat naast Israël als er niemand is met wie op basis van vertrouwen kan worden onderhandeld. Premier Benjamin Netanjahoe heeft Israël in een onmogelijke impasse gemanoeuvreerd, een land waar het heerlijk toeven is als je oogkleppen voordoet en je oren sluit. En dat kan ik niet en dat wil ik niet. Voor mij is een democratisch, humanistisch Israël heilig.
