Ik vermoed dat heel wat Israëli’s jaloers zijn op de gulle giften van de Arabische broeders, van de VS en de EU voor de herbouw van Gaza. In de Egyptische hoofdstad heeft de Palestijnse president Mahmoed Abbas op papier voorlopig meer dan vijf miljard dollar geïncasseerd voor dat nobele doel. Geen haan kraait er naar dat volgens de laatste schattingen de Gaza-oorlog Israël ongeveer 1.2 miljard dollar heeft gekost. Premier Netanjahoe blijft met een flink gat in zijn begroting zitten, terwijl Abbas er met een volle buidel vandoor gaat. Aan die vette geldbuidel bungelt ook politieke winst voor Abbas. Zijn Palestijnse Autoriteit zal controle gaan uitoefenen over het gebruik van al die miljarden. Hamas, de grote rivaal van de Fatah-beweging van Abbas, heeft dat moet slikken. De Palestijnse Autoriteit van Abbas in Ramallah op de Westelijke oever van de Jordaan heeft op rekening van Hamas weer vaste voet aan de grond gekregen in de strook van Gaza. Met dank aan Israëls verwoestingen daar! De Israëlische klappen in die oorlog zijn zo hard aangekomen dat Fatah en Hamas elkaar weer gevonden hebben in een regering van nationale eenheid, die net op tijd geïnstalleerd werd om in Cairo de hand op te houden. Qatar, het superrijke gas-/olielandje stortte maar liefst 1 miljard dollar in de uitgestoken Palestijnse hand.
Op papier is alles in gereedheid om aan de kolossale herbouw van Gaza te beginnen, maar dan moet Israël wel de grens met Gaza openen en open houden voor het transport van materieel dat nodig is voor de herbouw. Dat geldt natuurlijk ook voor de Egyptische grens. De Palestijnse autoriteit moet er op toezien dat de herbouw van Gaza niet ontaardt in herstel van de gevechtsbunkers van Hamas en andere militaire doelen van deze organisatie.
Mahmoed Abbas kan tevreden zijn. De politieke en financiële winden zijn hem gunstig gezind als ze maar niet over Israël waaien. Ik denk dat hij zichzelf overschat als hij denkt Israël aan een internationaal dictaat te kunnen onderwerpen. Netanjahoe, de premier van Israël, heeft vaak geroepen dat Abbas geen partner is. De rollen zijn nu omgedraaid. Voor Abbas is Netanjahoe geen vredespartner. Hij heeft het vertrouwen in de Israëlische leider opgezegd. Met zoveel goodwill voor de Palestijnse zaak in de internationale arena is Abbas uit op een VN-dictaat volgens welke Israël zich moet terugtrekken uit alle bezette gebieden. Een resolutie van deze strekking komt binnenkort in de Veiligheidsraad van de VN in stemming. Je kunt er vergif op innemen dat de Amerikaanse afgevaardigde deze resolutie zal vetoën. Zal Abbas dan de nauwe veiligheidssamenwerking met Israël opzeggen? Hij heeft met deze maatregel gedreigd. Nee, dat doet hij niet. Want in dit bizarre deel van de wereld wordt de veiligheid en het voortbestaan van de Palestijnse Autoriteit onder andere gedragen door samenwerking tussen de Palestijnse geheime dienst en die van Israël. Dat is een voorwaarde om het uitbreken van een derde intifada te verhinderen. Mocht dat toch gebeuren, als de onlusten in Oost-Jeruzalem zich verspreiden, dan komt ook de herbouw van Gaza in gevaar.
