Ik vind het onbegrijpelijk dat premier Naftali Bennett in zijn debuut voor de Algemene Vergadering van de VN in New York met geen woord repte over Israëls Palestijnse hoofdpijndossier.
Wat je ook over de Palestijnse kwestie denkt – je bent voor of tegen een vredesregeling met de Palestijnen –, je kan voor een internationaal forum van dit kaliber niet doen alsof de Palestijnen lucht zijn en zomaar verdampen door de hete zon in het Midden-Oosten.
Hij had kunnen zeggen dat Israël wel vrede wil en de Palestijnen niet. Dat had hij kunnen zeggen, omdat hij dat echt gelooft. Het idee van een Palestijnse staat is voor hem een geloofstaboe. Dat heeft de God van Israël nooit gewild, want die ziet Israëlische heerschappij over Judea en Samaria – het Beloofde Land – wel zitten, zo kunnen we opmaken uit de Tora.
Op zelfverzekerde toon waarschuwde Bennett echter de moordlustige ayatollahs in Teheran dat Israël niet zal tolereren dat Iran een militaire atoommogendheid wordt. Israël zal handelen als de internationale gemeenschap, de VS voorop, de Iraanse militaire race naar het atoomwapen niet weet te stoppen. Grootspraak of niet, in Teheran en Washington konden ze uit de mond van de Bennett horen dat Israël dat varkentje wel zal wassen. Zonder toestemming van de Amerikaanse president Joe Biden? Of heeft Biden de Israëlische leider in het Witte Huis in het oor gefluisterd – zodat niemand het kon horen, ook zijn staf niet – dat zijn gast van hem een vrijbrief tegen Iran kreeg?
Mocht Israël inderdaad over technologische middelen beschikken of andere middelen paraat hebben om de Iraanse atoomindustrie uit te schakelen dan zullen de soennitische Arabische leiders juichen als Israël toeslaat. De toenadering tussen Israël en de soennitische staten in de Perzische Golf is gebaseerd op angst voor Iran, waarbij Israël de functie vervult van waakhond met scherpe tanden.
Voor de Mossad is Iran zo lek als een mandje. Het is toch te gek dat de Mossad een robot van duizend kilo op de weg weet te plaatsen waarover het hoofd van het Iraanse atoomprogramma zich geregeld verplaatst?
Een robot met video-ogen die de Iraniër Fakhrizadeh, het hoofd van het Iraanse atoomproject, in zijn zwaar beveiligde auto zagen aankomen. Op een scherm in Tel Aviv of in een spionagedrone werd de auto gezien. Met grote precisie opende de robot het vuur. De robot doodde de Iraniër maar spaarde diens vrouw. Op een foto uit Iran heb ik gezien dat de kogels door de voorruit nabij het stuur de auto binnendrongen. Het bevel “Schiet” kwam van de Mossad, alhoewel Israël doet alsof zijn neus bloedt.
Ik denk dat dit technologische hoogstandje in Teheran keihard is aangekomen. De ayatollahs weten dat Israël al een aantal Iraanse atoomgeleerden heeft vermoord en de centrifuges voor het aanmaken van verrijkt uranium dol heeft laten draaien. Wat zij níet kunnen weten, is waar het ‘kwaad’ precies vandaan komt.
Als ik de reeks Israëlische interventies van verschillend karakter in Iran optel dan heeft Israël vrij spel in dat grote land. De Iraanse geheime dienst heeft geen greep op aalgladde Israëli’s en anderen die door de veiligheidsnetten van Iran glippen.
Misschien heeft Naftali Bennett gelijk dat Israël, klein als het is, Iraans atoomaspiraties voor lange tijd kan uitschakelen. Ik denk dat ze in Teheran met rode oortjes naar zijn toespraak voor de VN hebben geluisterd.
