Palestijnse burgers in Gaza zijn evenals Israëlische burgers al jaren het slachtoffer van het steeds weer opflikkerende geweld. Je kan het geen incidenten noemen. Het is een sidderende oorlogssituatie waarbij aan beide zijden doden en gewonden vallen. De
technologische overmacht van Israël is zó groot dat de luchtmacht en artillerie precisiebombardementen uitvoeren op Palestijnse raketstellingen en op leiders van het Palestijnse verzet, de Islamitische Jihad en Hamas. Het Palestijnse wapenarsenaal beperkt zich tot zelfgemaakte raketten met een beperkte reikwijdte van veertig kilometer. Meer dan vierhonderd van die vliegende bommetjes zijn op het zuiden van Israël afgevuurd, de meerderheid onderschept door afweerraketten.
Deze raketregen uit Gaza, begeleid door gillende sirenes, joeg honderdduizenden Israëli’s de schuilkelders in. Volgens Israëlische militaire kringen beschikken beide Palestijnse organisaties ook over lange afstandsraketten waarvan enkele nabij Tel Aviv zijn ingeslagen. De metropool was verlamd van angst. De straten leeg, scholen gesloten … oorlog. Dat heb ik gezien en ik heb de angst waargenomen. De radio gaf instructies wat te doen als de sirenes loeien. Automobilisten kregen instructies op de grond te gaan liggen, naast de auto, handen om het hoofd gevouwen en niet op te staan voordat het sein veilig werd gegeven.
Naar de schuilkelders rennen was de opdracht aan de burgers.
Voor de bijna twee miljoen Palestijnen in Gaza is het Israëlische geweld oorverdovend dodelijk. Straaljagers razen over de Gazastrook. Bommen en raketten slaan in. Israëlische militaire kringen zeggen dat de burgerbevolking wordt ontzien en slechts vijandelijke doelen worden aangevallen. Waar zich volgens de inlichtingendienst Jihad strijders bevonden, werd in werkelijkheid een woning vernietigd, waardoor een gezin van acht mensen tot puin werd gebombardeerd. De Palestijnen spreken van een oorlogsmisdaad. Het leger stelt een onderzoek in naar deze misser. Veertig Palestijnen zouden door Israël zijn gedood, onder wie ook burgers tijdens het luchtoffensief tegen de Islamitische Jihad.
De vorige week begonnen uitbarsting van geweld werd naar mijn stellige overtuiging uitgelokt door premier Benjamin Netanjahoe. Ik sta daar niet alleen in. Israëlische vrienden delen mijn mening en de krant Haaretz ook. Volkomen onverwachts gaf hij opdracht de leider van de Islamitische Jihad te elimineren: het startschot voor de Palestijnse raketregen op het zuiden van Israël.
Waarom die provocatie nu? Netanjahoe vreest dat Benny Gantz, de leider van de partij Blauw-Wit, bereid is een minderheidsregering te vormen met steun van het Verenigde Arabische Front. “Een regering gesteund door de Arabische partij is een klap in het gezicht van de Israëlische soldaten en een gevaar voor de staat Israël”, zei hij kort voordat de Jihad-leider door een exact gerichte raket werd vermoord.
Netanjahoe was en is er op uit een anti-Arabische stemming in Israël te scheppen door de Israëlische Arabieren als staatsgevaarlijk en supporters van Palestijns terrorisme te definiëren.
Onder druk van de door het oorlogsgeweld opgejutte publieke opinie zou Gantz niet de moed hebben het Verenigd Arabisch Front als gedoogpartij te aanvaarden.
Een bloedige misrekening? Er zijn aanwijzingen dat Gantz zich niet door Netanjahoe van de wijs laat brengen en toch voor een minderheidsregering met Arabische steun zal kiezen. De Arabierenhater Lieberman is tegen, maar hij haat Netanjahoe óók. Met acht beslissende stemmen zit hij op de wip tussen Gantz en Netanjahoe.
Het politieke pokerspel is bij het schrijven van deze regels nog in volle gang. In de loop van woensdag valt de beslissing.
Ayman Odeh, de leider van het Verenigde Arabische front is door TIME aangewezen als een van de toekomstige leiders op het wereldtoneel, evenals Jesse Klaver.
Ayman Odeh is een Israëlisch Arabische leider die zich inzet voor integratie en deelname van de 1.2 miljoen Israëlische Arabieren/Palestijnen aan de Israëlische samenleving.
Mocht zijn partij toch een minderheidsregering van Gantz steunen, dan zullen Israëls vijanden in Teheran en Ramallah volgens Netanjahoe juichen. Ayman Odeh heeft wegens het aanzetten tot haat bij de politie een klacht tegen Netanjahoe ingediend.
