In een chique parfumerie in Chicago stuitte ik op de diepte van de assimilatie van Amerikaanse Joden. Niet alleen daar maar in de verschillende grote steden die ik heb bezocht, werd ik geconfronteerd met deze doorzettende verandering in het Amerikaanse Jodendom.
In die parfumerie in Chicago gebeurde iets wonderbaarlijks. Mijn vrouw zocht naar een zachte crème. “Hebben jullie misschien Ahava producten?” (Ahava is een heel goed Israëlisch merk cosmetica). Tot de blijde verrassing van mijn vrouw stonden Ahava-producten op een speciale plaats.
Zo kwam Israël ter sprake. Afrekenen bij de kassa. Dat is normaal. Toen gebeurde het. “Ik ben anderhalve week getrouwd”, jubelde de vrouw bij de kassa. “Met een Jood. Ik ben niet Joods. Maar ik weet echt wel een paar dingen: matseballen, mezoeza … en ik heet nu ook Cohen.”
Oh, wat was ze gelukkig. Ze vertelde me ook dat het haar tweede huwelijk was. Haar zoon uit het eerste huwelijk heet Noa. “Was je eerste man ook een Jood”, vroeg ik. “Dat weet ik niet.”
Ik zal vanuit Washington niet overgaan tot een diepte analyse van de assimilatiegolf die over het Amerikaanse Jodendom raast. Ik heb het overal gemerkt tijdens mijn tocht langs enkele grote Amerikaanse steden.
De Joodse identiteit van Joden is duidelijk aan het vervagen. Ze hebben er geen moeite mee als hun kinderen niet Joods trouwen. Ze voelen zich in de Amerikaanse melting pot in de eerste plaats Amerikaan. Amerika heeft hun niet alleen veiligheid maar ook welvaart geboden. Daardoor is de psychologische afstand tussen het Amerikaanse en Europese Jodendom groot.
Wel is het me opgevallen dat de problemen rond Israël toch een soort bindmiddel zijn in de moeilijk te definiëren Amerikaans Joodse gemeenschap. Ik denk omdat Israël zo’n belangrijke plaats inneemt in het Amerikaanse politieke debat.
De vrouw in de chique parfumerie in Chigago danst nu gelukkig met de naam Cohen door het leven. Ze zal voor haar verse echtgenoot matseballen maken, een mezoeza aan de deurpost bevestigen, en ook Chanoeka en Pesach vieren. Symbolen van het Jodendom, zonder Joodse diepte. Dat is een bijzondere keerzijde van de assimilatie in de alles absorberende Amerikaanse cultuur.
