Benjamin Netanjahoe is ongetwijfeld de meest manipulatieve Israëlische premier. Een man op de vlucht voor justitie die, als het er op aankomt, geen visie heeft maar wel een handige manipulator is. Ja, ik heb respect voor zijn inspanningen Israël nader te brengen tot de Arabische wereld. Maar dat is niet meer dan het smeden van een strategie tegen Iran. Voor Israëls langdurige veiligheid en een eerzame plaats onder de volkeren ontbreekt aan deze strategie de Palestijnse poot. Om die simpele reden is het bouwwerk van toenadering tot de Arabische wereld wankel, niet stabiel genoeg dus.
Het trok mijn aandacht dat een invloedrijke prins in Saoedi-Arabië Turk-al-Feisal (ex-ambassadeur in Washington en Londen) zonder blikken of blozen vaststelde dat Israël land van de Palestijnen steelt en Palestijnen in concentratiekampen opsluit. Bahrein is na de euforie van de eerste dagen van het aanknopen van diplomatieke betrekkingen met Israël vliegensvlug teruggekomen op de invoer van Israëlische producten uit de bezette gebieden.
Ik neem aan dat in de Arabische hoofdsteden iedere dag het onafhankelijke Israëlische dagblad Haaretz wordt uitgeplozen. Het is voor de informatie van de Israëlische bevolking van groot belang dat de krant bericht over de uitwassen van de effecten van de bezetting op de Palestijnse bevolking. Lezers van NRC krijgen van de hand van correspondent Jannie Schipper ook een beeld van Israëls harde hand. Gideon Levi overtreft haar in Haaretz met informatie over het doden en gevangenhouden van Palestijnse kinderen. Zijn informatie bereikt de Arabische leiders, die bij het aangaan van betrekkingen met Israël veinsden de Palestijnen te vergeten. Maar opiniepeilingen in de Arabische wereld wijzen uit dat de leiders ver vooruitlopen op de publieke opinie in hun landen ten aanzien van de Palestijnse problematiek.
Ik ben daarom van mening dat het Israëls belang is de toenadering tot de soennitisch-Arabische wereld in cement te gieten met het positief zoeken naar een oplossing van de Palestijnse problematiek. Dat is essentieel om pijlers onder dit bouwwerk te plaatsen. Zou Benjamin Netanjahoe de leider kunnen zijn die de brug naar de Palestijnen slaat?
Wie is hij eigenlijk? Heeft hij wel een visie, weet hij waar Israëls belang echt ligt?
John Brennan, langdurig hoofd van de CIA, heeft uren ervaring met Netanjahoe. Een ethisch mens is de premier volgens hem niet, maar in Haaretz stelt hij dat Netanjahoe nogal pragmatisch kan zijn. Hij verwijst onder meer naar de Bar-Ilan rede uit 2009, waarin Netanjahoe zich uitsprak voor de twee-staten-oplossing, dat wil zeggen een Palestijnse staat naast Israël in de grootste delen van bezet gebied. Is dat na verdere uitbouw van de nederzettingen nog mogelijk? Ontruimde premier Sharon, havik onder de haviken, indertijd niet de gehele Gazastrook, inclusief de nederzettingen? Er zijn Israëlische commentatoren die denken dat Sharon dergelijke plannen ook had voor de Westelijke Jordaanoever. We zullen het nooit weten, want een hersenbloeding werd hem noodlottig.
Voor Netanjahoe is Iran uit de op vernietiging van Israël, de aartsvijand. De tijdbom ligt naar mijn overtuiging echter bij Israëls voordeur, in de bezette gebieden.
Ik hoop voor alle Israëli’s dat Netanjahoe of zijn opvolger dat zal inzien. De tijd dringt, omdat Israël zich steeds dieper in bezet gebied ingraaft.
Het ziet er naar uit dat Israël voor nieuwe algemene verkiezingen komt te staan. De coalitie tussen Blauw-Wit en Likoed is al in eerste lezing in de Knesset uiteen gevallen, maar kán in een uiterste inspanning tussen Gantz en Netanjahoe nog worden gerepareerd.
Opletten hoe en of president Joe Biden zijn invloed op de Israëlische politiek na 20 januari 2020 zal aanwenden om het Israëlisch-Palestijns conflict een zetje in de rug naar een compromis te geven. Mag ik zo vrij zijn daarop te hopen?
