Hoog oplopende emoties voortkomend uit diepe meningsverschillen over de Palestijnse kwestie ondermijnen het vertrouwen tussen Israëls hoogste ambtsdragers. De minister van Defensie Avigdor Lieberman is op het lumineuze idee gekomen alle ministers in het veiligheidskabinet jaarlijks aan de leugendetector te leggen. Het is nog niet zover, maar deze minister is er op uit met zijn partij van voornamelijk Russische immigranten, Israël ons Huis, achter zich voor een wetsontwerp van die strekking een parlementaire meerderheid bijeen te schrapen.
Lieberman ergert zich dood aan de ‘lekken’ uit het veiligheidskabinet, die naar zijn zeggen “de burgers van Israël in gevaar brengen”. Dat is de dekmantel voor zijn leugendetectorinitiatief. Daar achter schuilt frustratie over het onmiskenbare feit dat leden van het veiligheidskabinet om politiek gewin graag tegenover geselecteerde journalisten hun mond voorbijpraten. En als zo’n ‘lek’ hem in een negatief daglicht stelt, en dat gebeurt regelmatig, voelt Lieberman de politieke grond onder zijn voeten trillen. Ik ben ervan overtuigd, afgaande op mijn Israëlische ervaring, dat Lieberman zijn collega ministers aan de leugendetector wil om zichzelf te beschermen. Want Lieberman houdt meer van Lieberman dan van Israël.
Het is natuurlijk een teken van moreel verval dat een door paranoia gedreven minister op het idee komt de leugendetector in de politieke strijd te werpen. Heeft dat iets met zijn Russische afkomst te maken, met zijn warme persoonlijke betrekkingen met de Russische leider Vladimir Poetin misschien?
Hoe zit dat in Nederland? Worden ministers in de commissie Stiekem ook met leugendetectors bedreigd? Ik weet het niet.
De leugendetector is niet absoluut betrouwbaar. Veel hangt af van de vragen die de verdachte worden gesteld. Je schijnt je ook te kunnen trainen voor een sessie met zo’n machine alvorens met elektroden aan de leugendetector te worden verbonden.
Zou de in schandalen verwikkelde premier Benjamin Netanjahoe ook op last van de rechtbank een leugendetectortest moeten ondergaan?
Vraag: “Heeft u van een vriend sigaren aangenomen en hem daarna begunstigd?” Ik ben er zeker van dat deze vraag en alle anderen die er op volgen in rook zullen opgaan.
Het inzetten van de leugendetector voor politieke doeleinden – want daar komt het initiatief van Lieberman op neer – is ondemocratisch en ook daarom onaanvaardbaar.
In het belang van Israël hoop ik dat Liebermans initiatief op nog heersend gezond verstand in de Knesset strandt.
