“Vechten voor Israël en toch te worden gediscrimineerd!” Het is de luidruchtige en verontwaardigde pijn van de Druzen-leider sjeik Moafaq Tarif. Soldaten uit zijn kleine, slechts 120.000 tellende gemeenschap in Israël sneuvelen in de eerste rijen van het aanvallende Israëlische leger in de Gazastrook tegen Hamas.
Onder hen zijn hoge officieren. Luitenant Kolonel Salman Habaka, commandant van de 53ste tankbrigade wordt in Israël geëerd als een held die zijn leven gaf voor Israël. Voor sjeik Moafaq Tarif was diens dood aanleiding om van premier Benjamin Netanjahoe te eisen de zogenoemde natie-wet in te trekken. Een wet waarin staat dat Israël exclusief het land van de Joden is. De Druzen voelen zich daardoor uitgesloten van de Israëlische samenleving. Wel vechten voor Israël maar volgens deze wet toch tweederangs burgers te zijn is voor de Druzen onaanvaardbaar.
Dat is een van de redenen waarom steeds meer jonge Druzen zich aan de dienstplicht onttrekken.
Tijdens een persconferentie eind vorige week wees een Israëlische verslaggever premier Netanjahoe er op dat de Druzen in het Israëlische leger deze ongelijkheid niet langer accepteren. “Wilt u de natie-wet niet intrekken?”, drong de verslaggever aan. Netanjahoe antwoordde met een omhaal. “We zullen alles voor de Druzen doen”, zei hij. Maar hij liet opzettelijk en weloverwogen na ook maar iets te zeggen over deze discriminerende wet.
Netanyahoe zou in ernstige moeilijkheden komen met zijn ultrarechtse, zionistische regeringspartners, die om godsdienstige reden op het aanvaarden van de ‘natie-wet’ door de Knesset hebben aangedrongen – en met succes.
Voor de extreem nationalistische, zionistische ministers Bezalel Smotrich en Itamar Ben-Gvir is Israël, waartoe zij ook Judea en Samaria en zelfs de Gazastrook rekenen, exclusief Joods erfgoed.
Deze bewindslieden en andere gelijkgestemden zouden niets liever zien dan dat Israël alle Palestijnen uit Gaza verdrijft en daar weer nederzettingen sticht. Zij worden gedreven door een messiaans zionisme dat zich ook richt tegen de Palestijnse bevolking op de westelijke Jordaanoever, Judea en Samaria. Daar worden door gewapende kolonisten Palestijnen en Bedoeïenen uit hun woonplaatsen verdreven.
De ontstane Israëlische emotie vanwege de door Hamas aangerichte massamoord in het zuiden van Israël op 7 oktober is een rookgordijn waarachter extreme kolonisten zich verschuilen om Palestijnen en Bedoeïenen te verjagen uit hun woonplaatsen, in het bijzonder in het zuidelijke deel van Judea en Samaria.
Netanjahoe’s aandacht ligt op het voeren van een oorlog die hij naar zijn zeggen zal en moet winnen. Waarom zou hij dan zijn coalitie met extreem religieuze, nationalistische zionisten in gevaar brengen door hen een lesje in democratie te geven?
Waarom zou hij. Hij gelooft toch in de zionistische juistheid van die discriminerende wet.
