Op jacht naar voortzetting van zijn langdurig premierschap heeft Benjamin Netanjahoe zijn ‘eigen’ anti-Arabisch taboe opzij gezet. Israëlische Arabieren worden met beloften en veel begrip door hem uitgenodigd op Likoed te stemmen bij de komende algemene verkiezingen in maart. Hij was zelfs ontroerd – verslaggevers zagen tranen in zijn ogen – toen hij een bijeenkomst van Arabieren in Nazareth toesprak.
Waarom die ommezwaai van Arabieren-hater tot liefkozerij van deze bevolkingsgroep, die met twintig procent van de bevolking in de Joodse staat, een belangrijke factor is geworden in de Israëlische politiek? Als Netanjahoe in de 120 zetels tellende Knesset drie of vier zetels kan binnen halen bij de Arabieren, dan heeft hij volgens zijn berekeningen een goede kans met andere partijen een nieuwe regering te vormen. Als weer zittend premier maakt hij dan een goede kans de dans te ontspringen wegens corruptie et cetera te worden veroordeeld.
Lezers van Crescas, daar is het Netanjahoe om te doen, daarom organiseert hij een vierde verkiezingsronde in nog geen twee jaar. Een soort politieke roulette op rekening van democratische waarden om aan de macht te blijven. Hoe cynisch kan hij zijn?
Zouden de Arabieren vergeten zijn dat hij hen als verraders, een vijfde colonne, onwaardig heeft geacht ooit deel uit te maken van het establishment? Zouden zij vergeten zijn dat Netanjahoe de wet op de natiestaat voor het Joodse volk door het parlement heeft gejakkerd, waardoor Arabieren de status van tweederangs burgers hebben gekregen en dus ondergeschikt zijn aan de Israëlische Joden?
Die wet is voor Avraham Burg, ex-voorzitter van de Knesset en hoofd van het Joods Agentschap, aanleiding het Hooggerechtshof te verzoeken zijn registratie als Jood te vernietigen. Die wet betekent volgens hem dat een Arabier een inferieure status heeft. “Het is weerzinwekkend voor mij dat we doen wat we generaties lang zelf hebben ondervonden.”
Netanjahoe heeft de onbeschaamde moed toch in de Arabische gemeenschap naar stemmen te hengelen om aan de macht te blijven. Inspelend op de verdeeldheid in de Arabische Verenigde Lijst (vijftien zetels in de Knesset) en met mooie beloften kan hij misschien toch die zetels aan de Arabische gemeenschap ontfutselen. Hij belooft de Arabieren meer politieposten in Arabische steden en dorpen om de misdaad die daar om zich heen grijpt, te bestrijden. Met een blik vooruit moet misschien worden erkend dat er onder Netanjahoe meer geld in de Arabische sector is geïnvesteerd dan ooit het geval is geweest.
Zijn appel aan de Arabische gemeenschap zie ik ook als het gevolg van nieuwe relaties met de Arabische wereld en kan van blijvend belang zijn in de Israëlische politiek en is wellicht ook een mogelijke koerswijziging ten aanzien van de Palestijnen.
Jair Lapid, de leider van de grootste oppositie partij, heeft gezegd dat hij bereid is met de Arabische Verenigde Lijst te regeren om te verhinderen dat Netanjahoe aan de macht blijft.
Nadat Blauw-Wit van Benny Gantz Likoed bij de verkiezingen in 2020 op de hielen zat, weigerde Gantz een coalitie met de Arabische Verenigde Lijst aan te gaan. In zijn partij bestond grote weerstand tegen het samen optrekken met de Arabieren.
Als Gantz ja had gezegd tegen een coalitie met de Arabieren zou hij een regering hebben kunnen formeren die Netanjahoe van de macht naar de rechtszaal had gedirigeerd.
Wat Gantz toen niet kon, kan Netanjahoe anno 2021 wel!
Voor hem horen de Arabieren er gewoon bij. Nu en voor altijd …
