Voor iemand zoals ik, die in de onderduik de Sjoa overleefde, is de Israëlische premier Benjamin Netanjahoe onnavolgbaar in zijn verminkte historische kennis.
Waarom Adolf Hitler vrijpleiten van diens demonische beslissing het Europese Jodendom uit te roeien? In een rede voor het Joodse Wereld Congres beweerde Netanjahoe dat het niet Hitlers bedoeling was de Joden uit te roeien maar dat hij hen slechts wilde uitzetten. Hoezo heeft Hitler die monstermisdaad niet zelf bedacht, maar heeft de moefti van Jeruzalem, Amin al-Husseini, dat idee in zijn hersenen geplant? Het is niet de eerste keer dat Netanyahoe deze bizarre twist van de geschiedenis noemt. Hitler zou de moefti volgens Netanjahoe in 1941 hebben gevraagd wat hij met de Joden zou moeten doen. “Verbranden”, zou de moefti hebben geantwoord. Voor deze dialoog tussen deze twee boeven is geen enkel historisch aanknopingspunt. Maar dan nog. Ook als de moefti Hitler op het spoor van de Jodenvervolging zou hebben gezet, is en blijft Hitler de beul.
Zou Netanjahoe Mein Kampf niet hebben gelezen, nooit de haatredevoeringen van Hitler op video en film hebben gezien?
Wat zit er achter zijn geschiedvervalsing? Ik meen het te begrijpen. De moefti wilde de Joden laten verbranden door Hitler, Jasser Arafat wilde Israël via Oslo vernietigen en alle Palestijnen zijn potentiële moordenaars. Van zijn vader Ben Zion Netanjahoe heeft de zoon gehoord dat de Arabieren “apen” zijn.
Conclusie: de Palestijnen zijn aan ons – Israël – overgeleverd als levensgevaarlijke tweederangs mensen die koste wat het kost, tegen alle principes van Spinoza in, klein moeten worden gehouden. En dus is een Palestijnse staat voor Israël even gevaarlijk als indertijd de moefti voor de Joden tijdens zijn bezoek aan Hitler en daarna.
Ik denk dat Netanyahoes besluit de wet op de Joodse natiestaat door te drukken mede door zijn anti-Palestijnse passie is ingegeven. Inderhaast werden de Druzen en andere minderheden, die soldaten leveren voor het leger, Tsahal, vergeten en werden hen gelijke rechten in de trotse Joodse staat onthouden. Bovendien ging er een dikke streep door het Arabisch als een officiële taal in Israël.
Een grootmoeder uit het grote Druzendorp Jhan ging naar het graf waar haar zoon en kleinzoon, die sneuvelden in dienst van het Israëlische leger, zijn begraven. “Ik roep de Druzen op nooit meer in het Israëlische leger te dienen. Ik hoop dat alle moeders en grootmoeders dat ook tegen hun kinderen zullen zeggen.” Een dienstdoende Druze, ondercommandant van een gevechtseenheid, zei nooit meer het ‘Hatikwa’ te zullen zingen en nooit meer voor de Israëlische vlag te zullen salueren.
Zaterdagavond hebben in het centrum van Tel Aviv, bij het stadhuis waar Rabin in 1995 werd vermoord, rond de honderdduizend Joden en Druzen gedemonstreerd tegen de wet die de minderheden in Israël van hun gelijke status met Israëls burgers heeft beroofd. Netanjahoe heeft de Druzen, die met duizenden met bussen uit het noorden van het land naar Tel Aviv kwamen, geprobeerd te lijmen met zoethoudertjes. Wat voorrechten, dat was het, niet meer.
Ministers hebben toegegeven dat ze de Druzen, bedoeïenen en andere minderheden over het hoofd hebben gezien terwijl ze in de ban waren van de wet die Joden in Israël boven anderen stelt. Netanjahoe probeerde ook de schade te herstellen door de Druzen een bijzonder statuut te geven. Maar dat is wat anders dan hen gelijk te stellen aan alle inwoners van de zionistische staat. Dus happen de Druzen niet.
Met de Amerikaanse president Donald Trump heeft Netanjahoe afkeer en haat van de pers gemeen. Trumps demagogische aanvallen op de pers nemen in intensiteit toe. Amerikaanse journalisten van bijvoorbeeld CNN vrezen voor hun leven wegens de kritische berichtgeving over de Amerikaanse president. Israëlische journalisten komen door de ‘fake news’ aanvallen van Netanjahoe ook in het nauw.
Toen ik dat ongeveer een jaar geleden in een column voor het NIW schreef, weigerde de hoofdredactrice Esther Voet de column te plaatsen omdat we “al wat teveel Trump hebben gehad en ik over de kwaliteit van het NIW moet waken.” Ik weigerde om principiële redenen in te gaan op haar verzoek een andere column te schrijven. Dat meningsverschil leidde tot mijn afscheid van het NIW.
Ik vermoed dat het Esther Voet niet om Trump ging, maar Netanjahoe in bescherming wilde nemen tegen mijn kritiek op hem. Sedert deze botsing van meningen is Trump een regelmatige ‘bezoeker’ van het NIW. Esther Voet wijdde in nr. 35 van deze jaargang van het NIW zelfs een hoofdartikel aan hem!
