Drie religieuze Amerikanen hebben onder regie van de sentimentele pro-Israëlische president Donald Trump een vredesplan voor het Israëlisch-Palestijns conflict gecomponeerd. Het is nog even wachten op de uitvoering, maar het gonst van de geruchten. Als die gelekte informatie klopt, kunnen we rustig een Israëlisch-Palestijnse vrede vergeten, omdat het vredesplan op maat is gesneden voor de herkozen Benjamin Netanjahoe.

In het kort: Israël mag grote delen van de Westelijke Jordaanoever annexeren, zodat er een klein stukje Palestina overblijft, dat geen staat wordt maar Palestijnse autonomie heet onder volledige Israëlische militaire controle.

Aan dit Amerikaanse vredesplan hangt een zak verleidelijke dollars uit de kassen van de rijke Arabische olielanden, die om hun eigen redenen banden met Israël onderhouden en nooit enige echte belangstelling hebben gehad voor de Palestijnse zaak.

Die dollars – het schijnt op papier om enorme bedragen te gaan – zijn bedoeld om de Palestijnen in het Midden-Oosten een beter leven te bieden zonder uitzicht op onafhankelijkheid. Ik zie geen Palestijnse leider die zich als verrader van de Palestijnse onafhankelijkheidsdroom laat omkopen. Zo simpel is het.

Ja, de Palestijnen zijn zwak. Ze zijn verdeeld tussen Gaza, de Westelijke Jordaanoever, de Israëlische Palestijnen, de Libanese diaspora en verspreiding over de wereld. Maar zwakte, verdeeldheid, is geen historisch recept over nederige onderwerping.

De Amerikaanse onderhandelaars kennen het recept van de kracht van de Palestijnse onafhankelijkheidsdroom kennelijk niet en komen met een vredesplan dat Israël tot winnaar uitroept.

Ze zouden er goed aan doen de geschiedenis van het zionisme te bestuderen, van idee tot staat.

Ik kom net uit Israël. Netanjahoe zal hoogstwaarschijnlijk een uiterst rechtse anti-Palestijnse regering vormen die met open armen het Amerikaanse vredesplan zal aanvaarden.

Veel Israëli’s zullen juichen, maar velen realiseren zich ook dat met de ondergang van de Palestijnse onafhankelijkheidsdroom de Israëlische democratie zware schade oploopt. Liberale Israëli’s begrijpen dat blijvende overheersing van de Palestijnen de hogere waarden van het Jodendom ondermijnt.