De Israëlisch-Nederlandse glaskunstenares Chen Peiper onderging de uitbraak van de coronapandemie in Israël als een schok. “De wereld om me heen veranderde plotseling”, zegt zij tijdens een vraaggesprek in Ramat Hasharon. “Met witte en zwarte maskers tot over de neus opgetrokken verloren mensen hun identiteit. Plotseling leken alle mensen op elkaar. Verschillen vielen weg. Dat raakte me diep. Ik voelde dat de mensen met die maskers op pijn hebben. Die pijn wilde ik een vorm geven. Het kwam in me op dat te doen door het maken van glazen maskers. Ik heb er achttien gemaakt, omdat het getal achttien in het Hebreeuwse alfabet voor chai, leven, staat.

Die glazen maskers op zwarte palen van verschillende lengte worden tijdens de Biënnale in Venetië van 21 april tot 27 november geëxposeerd.

Chen Peiper kreeg van het Europese culturele centrum een officiële uitnodiging voor deelname aan de zesde tentoonstelling Persoonlijke structuren om haar in glazen maskers uitgedrukte emoties over de dood die de coronapandemie teweegbracht in de samenleving in Venetië te exposeren. Haar werk zal te zien zijn in Palazzo Bemba in het centrum van Venetië.

Voordat Chen Peiper in 1973 door haar huwelijk met de architect Gideon Peiper naar Israël emigreerde, studeerde ze aan de Rietveld Academie in Amsterdam. Waar zij aanvankelijk sieraden maakte, vormde zij zich in Israël om tot glaskunstenares aan de Bezalel Kunstacademie in Jeruzalem.

Ze vertelde dat ze een diepe behoefte voelde de angstaanjagende pandemie in een kunstvorm uit te drukken.

Dat inspireerde haar om de zwarte en witte maskers van stof die iedereen moest dragen, te vertalen in maskers van glas. Ieder masker van glas heeft zijn eigen karakter gekregen. Om de pijn tot uitdrukking te brengen heeft ze er prikkeldraad in verwerkt, maar ook grafieken van leven en dood.

Alle glazen maskers zijn verschillend, maar gezamenlijk, op achttien zwarte palen, geven ze een indrukwekkende impressie van de pijn van de coronapandemie die de wereld heeft overvallen.

Chen Peiper is in Israël en ook wel daarbuiten een bekende kunstenares. Ze heeft in verschillende steden in de wereld geëxposeerd, onder andere tijdens de tweede glasbiënnale in Parijs, in 2002.

Haar werk kenmerkt zich door sociale bewogenheid. In glas heeft ze bijvoorbeeld het lijden uitgedrukt van Afrikanen die op zoek naar asiel in Europa in zee verdrinken. In een ronde vorm staan dicht op elkaar in glas gegoten koppen van vissen die naar adem snakken.

Uit alle delen van de wereld zijn 180 kunstenaars uitgenodigd om dit jaar deel te nemen aan de prestigieuze Biënnale in Venetië.

Chen Peiper hoopt dat ze met haar inzending de pijn van corona tastbaar kan maken voor de bezoekers.