Het zou voor de hand liggen dat ik over Israël-Syrië zou schrijven of over het gekrakeel rond de Dodenherdenking. Dat zijn onderwerpen die uitgebreid in de media worden uitgeplozen. Wel of geen nieuwe oorlog in het Midden-Oosten. Opvallend is dat er veel begrip is bij de grote mogendheden, de VS, Engeland en zelfs Frankrijk voor de Israëlische aanvallen op voor Hezbollah bestemde Iraanse kwaliteitsraketten die met grote trefzekerheid vanuit Libanon zelfs doelen in Tel Aviv kunnen raken. Dat is klare taal voor de journalistiek.
Waar ik me over verbaas is dat de Nederlandse media weinig aandacht schenken aan een opvallende verandering in het Nederlandse immigratiebeleid. Dat is hard en hardvochtig zelfs. Maar niet voor Egyptische Kopten - Christenen dus - die voor de Islamitische terreur tegen deze belangrijke minderheid in Egypte vluchten.
Uit de Egyptische pers heb ik begrepen dat de Nederlandse ambassadeur Gerard Steeghs in Caïro nogal begaan is met het lot van de Koptische minderheid - toch tien procent van de Egyptische bevolking. Hij heeft de Nederlandse regering er kennelijk van weten te overtuigen dat het de vluchtende Kopten mogelijk moet worden gemaakt politiek asiel in Nederland aan te vragen en te krijgen. Een Kopt die zich op Schiphol voor asiel aanmeldt hoeft geen bewijs van vervolging op zak te hebben om in Nederland te worden toegelaten. Ik weet niet precies wat de procedure is, maar kennelijk hoeft een gevluchte Kopt niet in het detentiecentrum op Schiphol te worden geïnterneerd in afwachting van een beslissing van de Haagse bureaucratie.
Christenen voor Christenen dus. Dit asielvoorrecht is niet bestemd voor Islamieten die voor wie dan ook en van waar dan ook de benen nemen. Ik juich de versoepeling van de Nederlandse asielregels voor de Kopten toe. Hun kerken worden in brand gestoken, hun veiligheid wordt niet langer door het Moslimbroederschap-regime gegarandeerd. En dus slaan de Kopten massaal op de vlucht.
Sedert de val van Moebarak en de machtsovername door de Moslimbroeders, weliswaar langs democratische weg, hebben naar schatting al honderdduizend Kopten Egypte verlaten. De stroom vluchtelingen zwelt per maand met duizend man, vrouw en kind aan. Weer een Midden-Oosters drama. Weer een bewijs dat de harde, dogmatische kern van islam geen Christenen, laat staan Joden, naast zich duldt. Of het nu Suni’s of Shia zijn, ze moorden elkaar uit in Irak, Pakistan en andere Islamitische landen waar deze twee takken van de islam elkaar naar het leven staan.
Dan begrijp je natuurlijk al snel dat ook de Kopten een doelwit zijn van religieuze haat. Het enige land in het Midden-Oosten waar Christenen in veiligheid leven is Israël. De Westelijke Jordaanoever is een ander verhaal. Toen ik in 1967 in Bethlehem kwam woonde er een Christelijke meerderheid. Nu een bescheiden minderheid. Ook gevlucht voor de islam, voor Hamas.
Israël is een verhaal apart. Het is het enige land in het Midden-Oosten waar de Kerken groeien. Hoezo? Dankzij de massa-immigratie uit de vroegere Sovjet-Unie. Onder de 1,2 miljoen immigranten uit Rusland zijn naar schatting 300.000 Christenen, althans geen halachische Joden. Wilt u een bewijs? Ga tegen kerstmis naar Tiberias, Nazareth-Elit, Afula en zelfs Tel Aviv dan zult u in etalages hartelijk worden begroet door kerstmannetjes. Dat is nog eens co-existentie.
