Waar ligt de pijngrens van de Israëli’s? Bij het groeiend aantal gesneuvelde soldaten tijdens de door het leger eufemistisch omschreven ‘oefening’ in Gaza, of het lot van de nog 130 gijzelaars in de tunnels van Hamas?
De pijngrens ligt bij de families van de gijzelaars hoger dan bij de rest van de bevolking. De meerderheid van de Israëli’s is nog verdoofd door de afschuwelijke moordpartij die Hamas-terroristen op 7 oktober aanrichtten in het zuiden van Israël. Zij laat zich nog steeds betoveren door Netanjahoe’s belofte dat “wij zullen winnen.”
Door hun persoonlijke tragedie zijn de families van de gijzelaars níet betoverd.
Voor hén betekent ‘winnen’ dat hun geliefden in de tunnels van Hamas het licht zullen zien. Tot iedere prijs. De families zijn er echter zo langzamerhand van overtuigd dat voor Netanjahoe en de generaals de volledige vernietiging van Hamas een hogere prioriteit heeft dan het lot van de gijzelaars.
Dit gevoel werd indirect bevestigd door het drama in Gaza zaterdag jongst leden. Drie Israëlische soldaten die aan hun Hamas bewakers wisten te ontsnappen, werden in het zicht van de vrijheid door Israëlische soldaten doodgeschoten. Die zagen niet of wilden niet zien dat het drietal ongewapend was, met ontbloot bovenlijf, een witte vlag droeg en met de handen omhoog liep toen de soldaten schoten. Twee gijzelaars werden onmiddellijk door vriendelijk vuur gedood. Een derde verschool zich in een huis waar hij werd gesignaleerd. “Ik ben Israëli”, riep hij in het Ivriet. Het geluid van kogels schoot door dat van zijn noodkreet heen. Een moeder van een van de neergeschoten gijzelaars zei “blij te zijn dat haar zoon toch nog even het licht van de zon heeft gezien.”
Dit drama is misschien een keerpunt in de bereidheid van Netanjahoe een nieuw bestand met Hamas te aanvaarden en tot een omvangrijke uitwisseling van gijzelaars en Palestijnse gevangenen te komen. Dat is wat de families eisen. Er is een emotioneel momentum waardoor druk wordt gegenereerd op Netanjahoe die hij niet kan weerstaan. Plotseling lijkt er weer beweging te komen in onderhandelingen over zo’n grote deal. Misschien weten we vrijdag meer, of niet.
Maandag 18 december zaten de gijzelaars al 72 dagen ergens in Gaza diep onder de grond. Levend in angst misschien dat ze door Israëlische bombardementen worden gedood.
