Jammer dat Israël een republiek is en geen koninkrijk. Je kan niet weten wat er in de herboren Joodse staat zal gebeuren, want misschien duikt er nog een nakomeling van de koningen David of Salomon op die aanspraak maakt op de meer dan tweeduizend jaar vacante troon.
Waarom schrijf ik dat? Als Israël wel een koninkrijk zou zijn, zou de troonopvolger de inhuldiging van koning Willem-Alexander in de Nieuwe Kerk in Amsterdam hebben bijgewoond. Ik ben er zeker van dat hij een uitnodiging van de Oranjes voor deze plechtigheid zou hebben gekregen. Dat zou heel goed zijn voor de vrede. Want onze Israëlische troonopvolger, laten we hem David de 21ste noemen, zou met de Arabische troonopvolgers, een vredestopje hebben kunnen beleggen onder voorzitterschap van de nieuwe Nederlandse koning. Troonopvolgers onder elkaar. Mooier kan het niet.
Maar zo is het niet. Dit is mijn fata morgana. De vrede is helaas ver weg maar de olieheersers zijn wel heel dichtbij gekomen. Terwijl ik op het tv-scherm de ene na de andere koninklijke vertegenwoordiger uit het Midden-Oosten de Nieuwe Kerk zag binnenschrijden, kwam de gedachte bij me op dat Nederland op Arabische olie draait. Ik weet niet of Arabische aspirant-koningen uit de Golfstaten drieëndertig jaar geleden, bij de troonsbestijging van koningin Beatrix, voor dit spektakel waren uitgenodigd.
Anno 2013 leverde de optocht van de vertegenwoordigers van de schatrijke oliemogendheden het overtuigende bewijs dat de wereld grondig is veranderd. Het grote geld, en dus ook de politieke invloed, zit in de kluizen van de sjeiks en vorsten in dat door God met olie gezegende deel van de wereld. Koning David de 21ste zou geen slecht figuur slaan omdat God ook voor Israël heeft gezorgd. Want het Joodse land is door enorme gasvondsten hard op weg een belangrijke speler op de energiemarkt te worden.
Ons koningshuis heeft een goede neus gehad voor de Arabische olierijkdom. Bezoeken aan die aardige vorsten, die hun volk knevelen, stonden opvallend hoog op de agenda van koningin Beatrix. Ze deed Oman, Qatar en de Verenigde Arabische emiraten aan. Zelfs naar Brunei, de oliemogendheid op Borneo, toog zij.
Ik vraag me af of die heersers iets hebben begrepen van het constitutionele karakter van de Nederlandse democratie. Zouden zij, gezeten in de voorste rijen van de Nieuwe Kerk, hebben kunnen begrijpen dat het volk soeverein is en de koning zijn dienaar? Ik geloof er niets van.
Vaak wordt het Nederlandse vingertje opgestoken als het over de mensenrechten in China gaat. Maar over de schendingen in de olievorstendommen van dit hoogste menselijke goed - het elfde gebod - wordt als het graf gezwegen, met de hand op de portemonnee. Mag, maar moedig is het niet. Wel uitgekookt. Met het koningshuis als tussenpersoon laat Nederland zich wellustig smeren door de Arabische olie.
En nog wat. De kroning vond plaats in een kerk. Daar woont God toch ook. Ik geloof dat een kleine meerderheid van onze parlementariërs dat niet wil weten. Zij weigerden op de almachtige God in het aanzien van de nieuwe koning trouw aan hem te zweren. Trouw beloven is ook mooi. Wat zou koning David de 21ste daarvan hebben gevonden?
