Ik vind het nogal moeilijk tot de gedachtewereld van de Amerikaanse president Donald Trump door te dringen. Onder invloed van zijn naaste raadgever Steven Bannon lijkt hij een ideologisch gedreven verstoorder van de wereldorde. Wat zou hem dan bezielen om ‘orde’ te scheppen in het Midden-Oosten door Israël en de Palestijnen in het harnas van een vredesoplossing te dwingen?
Tijdens zijn verkiezingscampagne heeft hij wel de woorden “a peace deal” in de mond genomen. Een vrede die zou worden bewerkstelligd door zijn Joodse schoonzoon Jared Kushner. Maar wie geloofde dat hij zou slagen waar alle andere Amerikaanse presidenten op dood zijn gelopen? Voor alle duidelijkheid: geen enkele Amerikaanse president heeft ooit de politieke moed gehad het tegen Israël, tegen de invloedrijke Amerikaans Joodse lobby AIPAC, op te nemen. Zal Trump van dat patroon afwijken?
Zijn verkiezingsbelofte om de Amerikaanse ambassade te verplaatsen van Tel Aviv naar Jeruzalem heeft hij (nog) niet ingelost. Hij heeft zich kritisch uitgelaten over de bouw en uitbouw van nederzettingen in bezet gebied; ik neem aan tot schrik van premier Benjamin Netanjahoe. Het zag er zo mooi uit met de verkiezing van Trump.
Weer een schrik. Trump heeft de Palestijnse leider Mahmoed Abbas gebeld en zelfs uitgenodigd voor een bezoek aan Washington, als ik mag afgaan op Israëlische bronnen. Plotseling is de door Netanjahoe afgeschreven Palestijnse president door Trump van ‘no partner’ weer tot ‘partner’ geworden. Want dat is de implicatie van het telefoontje van Trump naar Ramallah!
Nu verscheen er deze week ook nog een afgezant van Trump in Jeruzalem en Ramallah.
“What is cooking?” Heeft Hamas inderdaad de bestandslijnen van 1967 erkend, zonder tot erkenning van de staat Israël over te gaan? Dat is toch gek. Grenzen erkennen zonder het gebied waarom die zijn getrokken.
Bouwt Trump verder op het door Netanjahoe afgewezen vredesplan van de vorige Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken John Kerry? Een plan dat een uitwerking was van het Arabische vredesplan van enkele jaren geleden: een Palestijnse staat naast Israël, in alle bezette gebieden met Oost-Jeruzalem als Palestijnse hoofdstad, in ruil voor erkenning van Israël door de soenitisch-Arabische wereld.
Misschien is de ‘deal maker’ Trump de man die de vredesbrug van Israël naar de Palestijnen kan slaan? Misschien ruikt hij een Nobelprijs voor de vrede?
Duidelijk is echter wel dat Trump verwarring zaait in de rangen van het extreem nationalistisch-zionistische kamp.
Toegegeven: ik sta ook voor een raadsel. Wat wil Trump écht. Wat kan hij? Is hij dan niet de door extreme krachten in de Israëlische politiek lang verwachte Amerikaanse Messias?
