Ik begrijp er wel iets van, maar slim is het in het huidige pro-Islamitische klimaat in het Midden-Oosten niet. Waar doel ik op? Premier Benjamin Netanyahoe is op het idee gekomen zich als peetvader op te werpen van een wetsontwerp dat het schallen van de Islamitische gebedsoproep uit de luidsprekers van minaretten verbiedt. ‘Er is geen enkele reden om liberaler te zijn dan Europa,’ is zijn verweer tegen critici, ook uit eigen kring, die niets zien in deze onnodige provocatie. Ministers uit de redelijke vleugel van Likoed, Dan Meridor, Benni Begin en zelfs Limor Livnat hebben ten aanzien van dit initiatief afstand genomen van hun partijleider en premier.
Opnieuw heeft Netanyahoe zich op sleeptouw laten nemen door een initiatief uit de Israël Beiteinoe partij van de minister van buitenlandse zaken, Avigdor Lieberman. Haar naam zegt het al: de initiatiefneemster komt uit de vroegere Sovjet-Unie. Anastasia Michaeli is met dit dwaze idee op de proppen gekomen. ‘Dit wetsontwerp leunt op de wereldvisie dat de vrijheid van godsdienst de kwaliteit van leven niet mag bederven,’ zei ze ter motivatie van haar wetsontwerp. Netanyahoe had er meteen oren naar. In zijn slaapkamer in zijn villa in Ceasarea dringt in de vroege ochtenduren ook de gebedsoproep van de muezzin uit een nabij gelegen Arabisch dorp door. Ik veronderstel dat zijn vrouw Sarah al jarenlang aan zijn hoofd zeurt de muezzin het zwijgen op te leggen. Het wetsontwerp van Anastasia Michaeli was dus niet aan dovemans oren besteed.
Geconfronteerd met kritiek uit eigen kring haalde hij snel bakzeil. Het wetsontwerp is echter nog niet van de baan en zal opnieuw in de desbetreffende commissie ter sprake komen. Ik veronderstel dat er in de Knesset, het parlement, geen meerderheid voor zal zijn. Maar ja, je kan nooit weten hoe een koe een haas vangt. Misschien heeft Anastasia een technologische oplossing voor de Islamitische geluidsoverlast. Ze is een elektronica-specialiste. De Moslims zouden toch ook via de mobiele telefoon of een ander technologisch hulpmiddel voor het ochtendgebed kunnen worden opgeroepen? Haar wetsontwerp staat niet op zichzelf. Het ademt de geest van sterke anti-Arabische/Palestijnse gevoelens in haar partij.
Waarom dan ook niet meteen een streep zetten door Arabisch als tweede officiële taal van het Beloofde Land? Een dergelijk wetsontwerp doet ook de ronde. En waarom dan ook niet de persvrijheid wat beknotten? Dat is ook aan de orde. Het zijn om die redenen moeilijke tijden voor echte Israëlische democraten. Zij hebben te maken met Russische immigranten die het in de politiek door hun grote aantallen hebben gemaakt, maar met hun Sovjet-achtergrond niet in de democratische luier zijn geboren. Israëlische commentatoren en politici waarschuwen dat ondermijning van de Israëlische democratie Israëls veiligheid in gevaar brengt. Israël moet verankerd blijven in het Westen, in de westerse democratische waarden. Dat is een veiligheidsvoorwaarde, minstens zo belangrijk als het nooit officieel toegegeven atoomwapen. Laat ik in deze column de hoop uitspreken dat het Israëlische politieke instinct niet wordt verblind door de verschrikkelijke Joodse geschiedenis op het Europese continent. Anders gezegd: laten de politici in Jeruzalem aanvaarden dat goede Europese vrienden van Israël zich zorgen maken over de gaten die vallen in de jonge Israëlische democratie, die oorlog en oorlogsdreigingen met opgeheven hoofd heeft overleefd.
