Het blijft ook twee maanden na de verkiezingen onrustig in de Verenigde Staten. zelfs de inauguratie van de 45e president bracht geen eenheid en rust. Integendeel. Een tweetje hier en daar, en een impopulair inreisverbod voor mensen uit bepaalde moslimlanden leidde wereldwijd terecht tot protesten. De term ‘alternatieve feiten’ deed zijn intrede, en wat dat precies zijn, weet ik niet, maar het lijkt me een uitdaging om nog een consensus over ‘waarheid’ te bereiken. Maar ook in ons land is de verkiezingskoorts begonnen. Eerst de open brief van onze MP die op de toenemende verhuftering van de samenleving wees. Toen een aftredende minister van Justitie vanwege het zoveelste schandaaltje. Dan weer de klunzige belastingdienst die zijn eigen vertrekregeling niet kan beheersen, maar ook de datagegevens van de burgers belabberd beheert. Mogelijk konden de gegevens van miljoenen belastingbetalers in verkeerde handen vallen. Gaat dat ook weer een minister de kop kosten?
Afgelopen dinsdag hoorde ik op BNR-radio over de zorgen die het leger heeft over de samenleving. Samenwerking met de politie zou logisch zijn, aldus een hoge marineofficier. Mensen die uit dienstplicht komen, zouden bij de politie aan het werk moeten. En o ja, defensie heeft veel meer geld nodig, nadat er jarenlang schandalig is bezuinigd. De klap op de vuurpijl was het laatste nieuws over leraren in de regio Amsterdam die stellen dat de integratie jammerlijk is mislukt (althans, de meerderheid). Wit en zwart (onaangename termen) mengen nauwelijks. Sommige onderwerpen kan je niet eens bespreken in de klas. Het Parool somt die even op:
“De genoemde onderwerpen zijn seksuele voorlichting, de politieke situatie in bepaalde landen, zoals Turkije en Rusland, het geloof, terrorisme en discriminatie. Ook de discussie over Zwarte Piet ligt gevoelig.”
Hé, waar zijn de Sjoa en het Palestijns-Israëlische conflict gebleven? Je krijgt de indruk dat alles verkeerd gaat en alleen déze partij, díe politicus, of dít initiatief de boel weer vlot kan trekken in dat kleine hufterige landje van ons …
Vorige week schreef ik al over één verloskamer in het Ziekenhuis Amstelland die mogelijk bij het grondgebied van Amsterdam wordt getrokken. Want je wilt liever als geboorteplaats Amsterdam dan Amstelveen in je paspoort hebben, vinden ze in de hoofdstad. Dat leidde tot verhitte Talmoedische discussies in het Leerhuis. Wat is de status van de deuropening van die verloskamer – hoort deze bij Amstelveen, Amsterdam, heeft ze een aparte status of wordt ze gedeeld tussen beide steden, afhankelijk van wáár precies in de deuropening de vrouw haar kind baart? Wat is de status van het kind als het onderlichaam van de baby buiten de verloskamer ter wereld kwam, maar het hoofd ín de verloskamer? Geldt de Amsterdamse status van de verloskamer voor die fysieke ruimte zelf of ook voor de ruimte er direct boven, tot aan het dak of mogelijkerwijs zelfs tot in het oneindige het luchtruim in? Gelden alle Amsterdamse verordeningen van gemeente en politie in die ruimte en heeft de burgemeester van Amstelveen geen jurisdictie over de verloskamer? Enfin, van die dingen …
In Israël heeft men het ondertussen druk met de ontruiming van de illegale nederzetting Amona – een grote terugslag voor het religieus-zionistische kamp, kolonisten en andere aanhangers van de groot-Israël gedachte. Een en ander gaat met het nodige geweld gepaard: het gooien van stenen, flessen, bleekwater en dergelijke volgens de Yediot.
En natuurlijk is daar de vermeende tweet van Netanjahoe, die de muur tussen de VS en Mexico een puik idee vond, en verwees naar de goede ervaringen van Israël met de muur aan de Egyptische grens. Mexico was not amused en ook na de telefonische excuses van president Rivlin bleef men nog een heel klein beetje boos, maar dat hoort een beetje bij het politieke spel. Maar ook de Mexicaans-Joodse gemeenschap was niet blij met de muur-tweet en noemde Netanjahoe een lakei van Trump.
Tot slot kon u vorige week in het NIW lezen over het fort dat is gevonden in de buurt van Timna, helemaal in het zuiden van Israël. Het zou een fort zijn uit de hoogtijdagen van de koningen David en Salomo, in de buurt van de kopersmeltovens in die regio. En dus een beetje een bewijs voor de bijbelse beschrijving van het welvarende rijk van Salomo, dat van het hoge noorden tot het puntje van het zuiden reikte. Het zou bedoeld zijn geweest als verdedigingsfort aan de zuid-grens. Maar als je een langer verslag over de opgraving leest, valt op dat er nog niets Joods is gevonden. Wel druivenrestjes, hooi, stallen en overblijfselen van ezels die in de koperproductie zouden zijn gebruikt als trekdieren. Maar laat nu juist de Tenach het vooral hebben over Salomo’s grote aantal paarden en stallen (I Koningen 4:26):
“Voorts had Salomo veertigduizend kribben voor de paarden van zijn wagenpark en twaalfduizend ruiters.”
In II Kronieken 9:25 staat er iets anders:
“Voorts had Salomo vierduizend stallingen voor de paarden en de wagens, en twaalfduizend ruiters; hij legde ze in de wagensteden en bij de koning te Jeruzalem.”
De rabbijnen komen in de Talmoed tot de fantastische oplossing dat de tekst uiteraard niet corrupt is, maar dat het over 40.000 stallen gaat met daarin elk 4.000 paarden, totaal dus 160.000.000 paarden. Maar zeker geen ezels in deze versie …
Sjabbat sjalom!
