Ik schreef al eerder over de Altijdaanwezige. Ik bedoel dan natuurlijk het WK … Dacht ik altijd dat Dracula een legende was, blijkt hij gereïncarneerd als voetballer terug te komen … En hoewel ik me voorgenomen had om niet mee te gaan in de gekte, kijk ik toch af-en-toe. Maar dan wel in verzet: vooral naar minder courante wedstrijden met landen als Ivoorkust, Honduras, Japan en dergelijke. De cultfilms onder de voetbalwedstrijden zal ik maar zeggen. Het nieuws wordt namelijk gedomineerd door de Alomaanwezige. Zo is het veel mensen ontgaan dat we volgens nu.nl ouderen in de zorg tegenwoordig met een vochtig doekje afnemen – als een soort meubel – in plaats van aan de wasbak wassen of, godbewaar, een douche.

Gelukkig heeft het medisch centrum van de Radboud Universiteit in Nijmegen dit allemaal bestudeerd en: “'Wassen zonder water' blijkt iets beter te zijn voor de huid en kost ongeveer hetzelfde als traditioneel wassen.” Niets aan de hand dus. Vooral de conclusie is geruststellend:

Ik stel voor dat we het geld voor ontwikkelingshulp inderdaad in onze eigen Derde Wereld-samenleving anno 2014 steken …

En dacht u vrolijk de komende weken in die leuke voetbalshirtjes te lopen van uw favoriete land – je doet ze natuurlijk niet uit tot de finale en wast ze ook niet – blijken die opeens vol gif te zitten. TÜV Rheinland (wie zijn dat?) hebben het uitgezocht en: meer dan 30% van de 90 onderzochte voetbalshirts overschrijden de toegestane grenswaarden voor giftige stoffen! We hebben het dan over weekmakers, kleurstoffen en cadmium die in te hoge concentraties aanwezig waren. Of je in dergelijke shirts gehuld in de verlenging van je leven speelt, is straks dus maar de vraag … Wat me weer bij een voetbalwitz brengt:

Tja, dromen zijn bedrog – toch? Een rabbi uit de Talmoed had de gewoonte om na het zien van een nare droom te zeggen: “Dromen zijn bedrog!” Maar na een goede droom zei hij altijd: “Zijn dromen bedrog?!” Wat me weer bij de tragische episode brengt van de drie verdwenen tieners in Israël (in eigen land hebben we natuurlijk de tragedie van de twee verdwenen jonge vrouwen in Panama, die mogelijk aldaar verongelukt zijn). Want in de sms-rubriek van rabbijn Aviner in het wekelijkse blaadje Olam Katan (Parsjat Choekat, nr. 454) lees ik het volgende:

Het lot-orakel van de GRA is een orakel dat met behulp van een Hebreeuwse Bijbel of Choemasj (de Vijf Boeken van Mosjé) uitgevoerd wordt, door deze at random te openen en het opengeslagen vers te lezen. In de uitvoering bestaan verschillende variaties, waarbij het getal 7 een grote rol speelt – 7 keer openen, 7 pagina’s verder tellen van de geopende passage, 7 regels tellen, 7 woorden aftellen, 7 letters tellen en dan het eerste woord/vers/of letter lezen. Wel zijn er verhalen bekend over grote rabbijnen die dit orakel gebruiken om een beslissing te nemen in zeldzame gevallen. Het wordt toegeschreven aan de GRA, de Gaon van Vilna (18e eeuw), maar is zeker niet door hem bedacht. Er bestaan al vergelijkbare orakels met Tenach / Choemasj die teruggaan tot de 16e en 17e eeuw. Toch opmerkelijk dat men dit orakel aan deze Talmoedist en tegenstander van het Chassidisme verbindt.

De vraag is natuurlijk of dit allemaal wel kosjer is. Is dit geen magie en zo? Op olamot.net is een zeer goede uiteenzetting hierover te vinden in het Hebreeuws, compleet met Halachische bronnen. De consensus is dat men deze vorm van orakel tolereert, omdat het ook een precedent heeft in Talmoedische bronnen waarbij men een jong kind vroeg: “Welk vers heb je vandaag geleerd?” om een beslissing te nemen. Maar historisch gezien gaat het gebruik van de Tora als orakel mogelijk al terug tot de 2e eeuw vóór de jaartelling. Wel benadrukken veel geleerden dat het altijd het belangrijkste is om in Gods redding te geloven en tot hem te bidden voor oplossingen. Wie meer wil weten kan hier iets over dit orakel lezen in het Engels.

Sjabbat sjalom!