Vorige week schreef ik over enkele (ultra-)orthodoxe jongeren die een gezellig feestje hielden op de avond ingaande Jom Hasjoa in Gan Sacher in Jeruzalem (anderen wezen mij erop dat hetzelfde zich zou hebben voorgedaan in Tiberias). Maar gelukkig zijn er ook jongeren die wél weten hoe het hoort, die wél rekening houden met de gevoelens van anderen.
Ik heb het dan natuurlijk over Justin Bieber – een jeugdige begenadigde zanger die ondertussen wereldwijd al miljoenen CD’s heeft verkocht. Enfin, die was dus in het Anne Frankhuis volgens de media. Die kwamen eraan te pas omdat de jongen daar een gevoelige boodschap achterliet in het gastenboek, waaraan te zien is hoezeer hij aangegrepen werd door Anne Frank’s lot. Anne Frank zou namelijk een belieber zijn geweest, een fan van Biebers ‘muziek’. Letterlijk zou hij geschreven hebben: “Echt inspirerend om hier te kunnen zijn. Anne was een geweldig meisje. Hopelijk zou ze een belieber zijn geweest.”
Je vraagt je cynisch af of Bieber zelf toen een belieber zou zijn geweest, een meeloper, of in verzet zou zijn gegaan …
Ik moet eerlijk zeggen dat los van de ongevoeligheid en domheid van de opmerking – alles draait natuurlijk weer om hemzelf – ik ook niet de filosofische diepte ervan begrijp. Wat bedoelt hij nu eigenlijk te zeggen? Dat áls ze nog geleefd zou hebben en niet zou zijn vermoord, ze nu als bijna negentigjarige aanhanger van zijn gekweel zou zijn geweest? Of dat als hij en zij toen zouden leven, zij een aanhanger van zijn muziek zou zijn geweest? Hoewel dat weer onmogelijk zou zijn, omdat deze muziekstijl niet bij die tijd van de jaren ‘40 past. Of kunnen Anne Frank en Justin Bieber in twee tijden – twee universa – tegelijk leven? U begrijpt dat dit mij weer veel uren denkwerk heeft opgeleverd … Gelukkig was het Anne Frankhuis zelf juist erg tevreden met Biebers komst en vond men de ophef vervelend, aldus woordvoerder Bekker in de media.
Kunnen we jeugdwerker Mehmet Sahin – als hij zelf weer boven water is (u weet wel die van die uitzending met Arnhemse Turkse jongeren die zo pro-Joods zijn …) – niet met Bieber laten praten? Die weet wel hoe hij dat moet aanpakken …
Verder was er niet zo veel nieuws in Nederland de laatste tijd – behalve dan dat het betalingsverkeer van allerlei banken tijdelijk stil lag of verstoord was wegens cybercriminalitieit dan wel terreur. Want zowat alles blijkt nu te hacken – van stemmachines tot de besturingssystemen van vliegtuigen. Een geruststellende zaak …
Ook fijngevoelig in deze was de aankondiging van een cyberaanval op de Israëlische overheid en instellingen door Anonimous, gepland op Jom Hasjoa. Fijngevoelig, dat wel. Wie de website van een universiteit of een daar gevestigde bibliotheek wilde bereiken had daar last van, kon ik thuis zelf vaststellen. Ook sites die met onderwijs te maken hebben en vaak gov.il in het adres hebben, liepen vast of waren aanmerkelijk trager.
Tja, we moeten er maar aan wennen zegt men ons, want het zal alleen nog maar toenemen in de toekomst, totdat de beveiliging van de systemen weer een stap voor ligt op degenen die het proberen te ondermijnen. Een soort kat-en-muis spel dus … Wat mij weer bij de provocerende gedachte brengt of ook de Bijbelcode te hacken is, of te manipuleren. Een soort Joodse Matrix waarin de toekomst (of het verleden) die in de Tora gecodeerd ligt, bewust veranderd wordt door spirituele hackers … Tja.
Ondertussen werden er in Israël vorige week weer vijf vrouwen bij de Kotel gearresteerd – deze keer omdat ze een talliet droegen of zoiets. De vrouwen probeerden daar afgelopen donderdag weer hun Rosj Chodesj-minjan te houden, en dat leidt elke keer weer tot gedoe. Beide kanten beschuldigen elkaar van provocaties natuurlijk. Raar eigenlijk dat barbecueënde orthodoxe jongeren hun gang kunnen gaan (hoewel je zou kunnen zeggen dat dat óók een gevaar voor de openbare orde is) en vrouwen die een talliet (niet te verwarren met de Talys) dragen niet. Terwijl het dragen van een talliet door een vrouw halachisch gezien geen probleem is, hoewel ten aanzien van tefillien wel kritische kanttekeningen worden gezet door Middeleeuwse rabbijnen.
Het is in dit verband ook raar dat niemand problemen heeft met soldaten die worden ingezworen bij het Kotelplein, hoewel het dragen van een wapen op een heilige plaats als negatief wordt gezien door sommige rabbijnen van vroeger … Ik verwijs ook nog even naar de tijden van het Britse Mandaat waar al rellen en spanningen uitbraken als Joden extra stoelen en banken neerzetten bij de Kotel voor een gebedsdienst (bijvoorbeeld in de periode 1928-‘29). Ingewikkelde plek, die Kotel …
Tot slot: ik schreef vorige week al over de Omertijd, die concreet voor u betekent dat in uw omgeving mogelijk wat op het oog rare conversaties kunnen plaatsvinden. Zo zult u iemand aan een ander kunnen horen vragen “of hij nog ‘in’ is”. Dat heeft dan weinig met de populariteit te maken van de desbetreffende persoon, maar of hij nog Omer telt (‘in’ is) of een dag vergeten is, en ‘uit’ is. Ook raar is het als u mensen die bij hun volle verstand lijken te zijn voortdurend hoort vragen ‘welke dag het gisteren was’. Vervolgens is het nog gekker als de ander daar een antwoord op geeft met een getal: ‘de 23-ste’, of ‘de 17e’, terwijl dit niet klopt met de datum. Ze bedoelen gewoon: welke dag van de Omertelling is het vandaag. Maar omdat er mensen zijn die zeggen dat als iemand het juiste aantal dagen meedeelt, deze persoon hiermee al de telling heeft gedaan en dan niet meer de officiële telling met beracha mag doen, doet men dit met een omweg: men vraagt welk dag van de Omer het gisteren was. Als u alles hierover wilt weten, dan moet u hier kijken.
Sjabbat sjalom voor gisteren alvast …
