Met het aansteken van het achtste kaarsje van de chanoekia zit het Lichtenfeest er al weer op dit jaar. We moeten een jaar wachten voordat we opnieuw de kaarsjes aansteken in de donkerste dagen van het jaar. Hun licht moet ons de lange winter doorhelpen tot de lente, waarin alles weer ontwaakt en de bevrijding zich aandient (Pesach). Dat licht is best nodig als je de krant een beetje doorleest – er is helaas genoeg ellende in de wereld die we vanuit ons kleine land niet kunnen oplossen. Dat wil overigens niet zeggen dat we niet ons deel kunnen bijdragen aan een betere wereld.
Maar ook in ons eigen land is het klimaat soms guur. In korte tijd stapelen vervelende incidenten zich op. Van het vernielen van de ruiten van een Israëlisch restaurant tot walgelijke spreekkoren bij de voetbalwedstrijd AZ-Ajax. Alsof het normaal zou zijn dat sport gepaard gaat met kwetsende en walgelijke spreekkoren. Zouden we niet moeten willen met zijn allen – Joods of niet-Joods zijnde … Of aangifte alleen de oplossing is, weet ik echter weer niet.
Het is ook jammer dat bij het incident bij het restaurant de nadruk alleen op de veiligheid van Joods Nederland is komen te liggen. Uiteraard is die zeer belangrijk. Maar als samenleving zouden we gewoon ook niet moeten willen dat conflicten in het buitenland naar ons land worden geïmporteerd – welk conflict dan ook. Zeker niet in een stad als Amsterdam, waar mensen uit zoveel culturen en nationaliteiten vreedzaam samen proberen te leven. Bovendien zou je ook dit soort eigenrichting niet moeten willen. In een rechtstaat als de onze zijn er genoeg vreedzame legitieme middelen om je ongenoegen – terecht of niet – te spuien. Het vernielen van ruiten en het stelen van vlaggen hoort daar niet bij. Er is al genoeg eigenrichting op Internet en de sociale media, soms ook in de ‘echte’ samenleving. Jammer ook dat juist Israël-kritische groepen dit incident niet aangrijpen om elke vorm van geweld en intimidatie af te keuren.
Blij word je ook niet van kamerlid Van Haga (VVD). Deze heeft een geschil met de gemeente Amsterdam inzake het verhuurbeleid van zijn panden, waarin Van Haga niet conform de wet lijkt te handelen. Boos op de controle van de gemeente verklaarde hij in de media dat de gemeente een razzia hadden gehouden. We lezen even in het Haarlems Dagblad:
“In de krant verwijt hij de Amsterdamse wethouder onvoldoende mededogen voor de verhuurder en spreekt zelfs van een ‘razzia’. Na de publicatie bood hij voor deze typering op Twitter excuus aan.”
Fijn hoor die excuses, maar hij heeft het ondertussen wel gezegd. Een misplaatste devaluatie van termen die met de jodenvervolgingen te maken hebben, zeker door een volksvertegenwoordiger in de Tweede Kamer.
Ook Wilders weet op de valreep naar het nieuwe jaar nog de media te halen met een bedenkelijk incident. Aspirant PVV-lijsttrekker voor de gemeenteraadsverkiezingen in Rotterdam Geza Hegedüs werd na een dag alweer vervangen wegens negatieve informatie over zijn persoon: racistische uitspraken en koketteren met Holocaust-ontkenner Irving. Voortaan zullen we nieuwe kandidaten beter googlen, verklaarde Wilders. En daarmee lijkt de kous helaas af. Hebben we dit soort fouten nodig in de politiek?
Maar ook Baudet weet weer de media te halen. Eveneens op negatieve wijze. Hij zou een gezellig treffen van vijf uur hebben gehad met de abject racistische Amerikaan Taylor. Onze ijdele Baudet weet dat weer met vernuftige filosofische nuanceringen goed te praten, zoals viel te lezen in de Telegraaf:
“ ‘Wij spreken dagelijks tientallen mensen, waarmee we het soms eens en soms zeer oneens zijn’, aldus de verklaring van Forum. ‘Als politieke partij vinden we het belangrijk ons grondig te informeren en allerlei visies tot ons te nemen. Van links tot rechts, van mainstream tot minder mainstream.’”
De vraag is of je ook zo relaxed en open minded zou zijn als jijzelf (of je familie) potentieel gevaar kon lopen het slachtoffer te worden van dit soort gedachtegoed, of in het verleden werkelijk slachtoffer was van extreem ideologisch gedachtegoed. Als witte, hoogopgeleide, niet-semitische man loopt Baudet uiteraard weinig gevaar … Enigszins zorgwekkend ook dat juist Baudet uitgeroepen is als politicus van het jaar. Althans volgens de deelnemers van het EenVandaag-opiniepanel.
Zou een politicus niet juist voorzichtiger moeten zijn met zijn woorden dan een ‘gewone’ burger en zich bewust moeten zijn van zijn maatschappelijke verantwoordelijkheid?
Laten we proberen het licht van Chanoeka – en dat van de andere lichtfeesten – echt te laten schijnen in onszelf, en in onze relaties met anderen en de wereld.
Sjabbat sjalom en alvast een goed 2018!
