Het gaat spannend worden dit jaar: gaat het aantal klachten over de examens in 2016 het record van 2015 breken (meer dan 160.000 klachten)? Er is wat raadselachtigs met dat klagen. Het aantal klachten lijkt elk jaar alleen maar astronomisch toe te nemen, of zoals een artikel in NRC in 2013 al stelt:
Ondanks een stijgende stroom klachten is het niet direct aannemelijk dat de examens nu zo veel meer fouten bevatten dan in de jaren ’80 of dat de condities waaronder men de examens nu moet doen slechter zijn dan dertig jaar terug. Sommige klachten zijn pure quatsch zoals blijkt uit het overzicht dat nu.nl maakte van de tien onzinnigste klachten van 2016: van een puist in de nek van iemand vóór je, een te sexy surveillante tot een schreeuwende pauw op het dak.
Daarom ontkent men uiteraard dat klagen an sich iets oplevert om je cijfer op te hogen. Ook als dat wel zo is, gaat men dat nooit zo zeggen. “Klagen helpt, maar alleen als er écht iets is,” is dan ook de titel van het hierboven genoemde artikel in NRC. Want scholieren gaan natuurlijk altijd klagen ook als er niets aan de hand is.
Maar heeft klagen nu wel of niet zin? Volgens scholieren.com is de invloed van LAKS minimaal, althans volgens het College voor Examens: “Na een moeilijk examen een potje klagen bij het LAKS heeft zeker zin, maar uiteindelijk is de analyse van toetsenmaker Cito het belangrijkst.” Het LAKS zegt uiteraard dat ze wel degelijk invloed hebben, hetgeen dan toch door het CvE wordt bevestigd maar via een omweg: “Volgens het CvE heeft de klachtenlijn namelijk wel directe invloed als het gaat om aanvullingen op het correctievoorschrift. Bovendien haalt het LAKS ook fouten uit de examens (zie NRC-artikel). Kunt u het nog volgen? En dan is er nog het meldpunt ‘Help ik mag geen examens doen', eveneens van het LAKS. Dit gaat wel degelijk om een ernstig probleem dat ontstaat door de cijfertjesziekte van dit tijdperk. Scholen blijken soms scholieren uit te sluiten van het eindexamen omdat ze verwachten dat deze leerling het examen niet gaat halen. En dat is slecht voor de slagingspercentages.
Hier zien we in het klein de ingewikkelde kwestie van de werking van de democratie. Allerlei partijen zijn betrokken – LAKS, CvE, CITO, scholen en ook leraren bemoeien zich er tegenaan – elk met een eigen achterban en belangen. Maar het is onduidelijk hoe de zaken nu precies werken en wie aan welke touwtjes trekt. Als je cynisch bent, kun je zeggen dat het allemaal nep-inspraak is, maar dat is aantoonbaar niet waar. Anderzijds is er ook niet echt een directe correlatie tussen klacht en cijfer, terwijl je eindexamen een zeer belangrijk moment in je leven is dat je toekomst deels bepaalt. Je zou dus transparantie mogen verwachten, maar ook rechtvaardigheid. Is er bijvoorbeeld toezicht op de toezichthouders tijdens de examens? Wat doe je met een telefoon van een conciërge die afgaat of een schoolbel die niet wordt uitgezet?
Of het volgende enigszins bizarre verhaal:
Natuurlijk lacht Hempenius, want die heeft zijn examen al. Maar stel nu eens dat het waar is – hoorde niemand anders het geneurie? Is er eigenlijk wel enige controle op de surveillanten? Want hoe worden die eigenlijk geworven? Affiniteit, rechtvaardigheidsgevoel en betrokkenheid lijken mij belangrijke kwaliteiten die met alleen een economisch model niet automatisch bereikt worden. Want het gaat vooral om rendement – uitgedrukt in cijfertjes, percentages, segmenten, peilingen, onderwijsmonitoren, schoolwijzers, et cetera.
Tja, en daar was dan ook nog raadslid Christian Petermann van de RPN (?). Mij volledig onbekend totdat hij de landelijke pers haalde. Hij schijnt campagneleider te zijn (geweest?) van de partij van Jos van Rey, de Volkspartij Limburg. Naar aanleiding van het proces tegen Van Rey en het vonnis van het OM, twitterde Petermann volgens nrc.nl iets over de officier van Justitie, Anja Janssen-De Boer. Gewoon iets kleins, zo van: “Ik hoop dat Anja Janssen-De Boer, oftewel ‘de Irma Grese van het OM’, nog vanavond verongelukt.”
Maar het werd nog wat raarder omdat Petermann haar en passant ook nog even met een nazi-kampbeul in Auschwitz vergeleek. Ik voorspel overigens dat ‘kampbeul-tweet’ hét woord van 2016 wordt. Inmiddels heeft hij zijn excuses aangeboden (lees de tweet-wisseling) en een time-out genomen voor ‘zelfreflectie’. Kijk, zo is Petermann dan ook wel weer. Ondertussen is er wel aangifte tegen hem gedaan door het OM.
Op de website van 1Limburg legt Petermann ons nog even uit hoe dat nu zit met Auschwitz, de Tweede Wereldoorlog en kampbeulen. Leest u even mee?
Je probeert je iets voor te stellen bij 27 keer Auschwitz-ellende, maar dat lukt niet helemaal. Duidelijk is wel dat Petermann het allemaal niet helemaal scherp meer ziet. Zou het door het drinkwater in Heerlen komen? Enige scholing over de Tweede Wereldoorlog lijkt me hier op zijn plaats. Ondertussen ontkent Petermann dat hij dit gezegd heeft op quotenet.nl:
Op Linkedin zie je dat Petermann ook nog betrokken is bij Military X-Perience.nl / MXP.nu en daar word je ook niet echt vrolijk van:
Leuk voor een uitstapje of bedrijfsuitje!
En nu nog kijken of Bart Schut hier ook ‘woedend’ over is of niet, want Petermann is geen Moslim …
Zoals gewoonlijk eindigen we ook deze week met positief nieuws op nu.nl: “Mensen zijn geneigd om eigen onethisch gedrag te vergeten.” Aan de ene kant verklaart dit misschien waarom mensen in slecht gedrag volharden. Aan de andere kant: goed nieuws want je kunt gemakkelijk een nieuw fris begin maken door goed te handelen. Maar dan wel volharden en niet meer vergeten …
Sjabbat sjalom!
