Ooit waren onze mooie tulpen wereldberoemd. Ook onze haring mag er zijn, en onze drop natuurlijk. Maar Nederland-kennisland heeft een nieuw potentieel exportartikel waarin het buitenland reeds zijn interesse heeft getoond – oerwoudgeluiden! Echt waar! Lees maar:
(bron: nos.nl)
Het klassieke beeld van de jongen die zijn vinger in de dijk steekt om een naderende overstroming tegen te houden, kan nu aangevuld worden met oerwoudgeluiden. Waar een klein land met een VOC-mentaliteit al niet goed in is …
Tja, en wat was er verder nog deze week? Natuurlijk de traditionele Auschwitz-herdenking afgelopen zondag, 27 januari, die wereldwijd sinds 2005 wordt herdacht als Holocaust Memorial Day (initiatief van de VN). Dit leidde weer tot een aparte/opmerkelijke/verwerpelijke/schandalige (doorstrepen wat wel/niet van toepassing is) column van Ebru Umar die hier te lezen is. De reaguursels zijn over het algemeen weer zum kotzen … Verder werd er opvallend weinig aandacht aan deze column besteed, en misschien is dat wel beter zo ...
En natuurlijk: Hare Majesteit liet maandag aan iedereen weten dat ze er na 33 jaar mee gaat stoppen. Voortaan Koningsdag op 27 april dus … Over het algemeen niets dan lovende woorden in de pers … en ja ook door het NIK. Kijk hier (NIK-bestuur: respect en grote waardering voor Beatrix) en een artikel van rabbijn Evers met daarin ook de bijbelse visie op koningschap (Gelijk het Parlement voel ik begrip, dankbaarheid en waardering voor Koningin Beatrix nu zij na bijna 33 jaar trouwe dienst heeft aangekondigd af te treden ten gunste van haar zoon Prins Willem-Alexander. Etcetera, lees hier verder.
En natuurlijk is dit ook de juiste tijd om een expo te beleggen over het Koninklijk Huis in het Joods Historisch Museum, de Portugese Synagoge en de Hollandsche Schouwburg – “een voorproefje van een grote tentoonstelling in 2015 over de relatie tussen het Huis van Oranje en de Joodse gemeenschap in Nederland”. Lees het hier zelf maar. En er was nog een buitje van een belegen republikein en zo, maar na bijna twee decennia van slechte kabinetten (ja, ook Rutte II) neemt niemand dat meer serieus natuurlijk …
Dan maar naar Israël. Daar ontwikkelt zich een potentieel nieuw conflict aan de noordgrens – Im Westen nichts neues, maar von Nord (-Ost) dus wel … (voor jongeren en de wat oudere literatuuranalfabeet, lees hier). Een nieuwe mini-oorlog in het noorden ligt in het verschiet, misschien? En tja, in het zuidwesten (Egypte) blijft het ook rommelen. En dat terwijl daar maar gewoon 21 mensen in één keer door een rechtbank ter dood werden veroordeeld (je moet wel dóórpakken). In de rellen vielen al tientallen doden, maar dat is normaal dáár, dus geen probleem. Wacht dus even tot Pesach met naar Israël te gaan (de Mexicaanse Chazzergriep schijnt overigens ook in Israël slachtoffers te hebben gemaakt en de ziekenhuizen liggen overvol zieken – hoop dat men daar nu eens een geneesmiddel tegen vindt, tegen die griep, de vaccinatie schijnt dit jaar maar voor 62 procent effectief te zijn geweest).
Gelukkig is Toire de beste sgojre en lernen we rustig door … Vandaar dat mijn oog valt op de vraag van Limor uit Tel-Aviv (in de Yediot natuurlijk) die al een paar jaren tevergeefs haar voorbestemde soul-mate (zivug) probeert te vinden. Wat kan ze nog meer doen, vraagt ze wanhopig aan rabbijn David ben Zazon. Tja, je zou in therapie kunnen gaan, een make-over in een zielig tv-programma proberen, je tanden laten bleken, meer douchen, een cursus body-language doen, mindfulness, yoga, mediteren, NLP, etcetera … Maar je kan natuurlijk ook bidden, naar datingsites gaan en een brooche van een rabbijn vragen. Maar ja dat heeft Limor allemaal al gedaan, wat nu dan wél?! Rabbijn Ben Zazon antwoordt ongeveer dit:
Nou maar hopen dat Limor daar wat aan heeft …
Tot slot viel circa twee weken geleden de nieuwe B’Or Hatorah op de mat (zit zelf in de Raad van Aanbeveling of zoiets …) – een wetenschappelijk tijdschrift voor wetenschap en religie dat tegenwoordig uitgegeven wordt door het Jerusalem College of Technology. Hoewel niet alles altijd meteen voor iedereen interessant is, is het wel een belangrijk tijdschrift – het aantal publicaties over religie en wetenschap vanuit de (ultra-)orthodoxe hoek is vrij beperkt in vergelijking met de enorme aantallen halachische uitgaven. Opmerkelijk is dat ook orthodoxe vrouwen als auteurs en co-auteurs hun zegje mogen doen over halacha, of hier hun foto’s en gedichten mogen publiceren. Kijk hier naar de website en lees hier de inhoud van dit nummer.
Sjabbat sjalom!
