Ontmoetingen en tegenstellingen

Leo Mock z”l

vrijdag 23 januari 2015

Het was weer een veelbewogen week. Neem nou dinsdagavond. Toen bleken bij Jinek op de bank gewoon even de ambassadeur van Israël Haim Divon, Chizki Loonstein en Natascha van Weezel aangeschoven te zijn – me dunkt een dwarsdoorsnede van de Joodse bevolking van Nederland. Zucht. Gelukkig was ook in de media precies te lezen wanneer Joodse scholen open of gesloten waren, zodat kwaadwillenden niet voor een gesloten deur komen of zo?! Dan was er ook nog de geslaagde ontmoeting tussen Moslims en Joden ergens in Amsterdam, georganiseerd door Salaam-Shalom. Ik zeg ‘ergens in Amsterdam’, omdat wat geheimzinnig werd gedaan over de locatie ‘in een bibliotheek’ maar volgens anderen gewoon in ons West. Raar genoeg bereikte mij geen enkele info over deze ontmoeting, terwijl allerlei andere info wel ongevraagd opgestuurd wordt via kerkgenootschappen, lobby-groepjes, etc. Iets in mij gaf me het gevoel dat sommigen niet zo blij waren met dit initiatief van rabbijn Lody van de Kamp … Blijft de vraag of deze aanwezigen wél een dwarsdoorsnede waren van Joods- en Moslim-Nederland. Mijn 613e zintuig zegt van niet, maar misschien vergis ik me.

Vorige week stond een beetje in het teken van de Studenten voor een Rechtvaardig Palestina die in de VU hun zegje wilden doen. Deze week, gewoon ergens in de Kalverstraat, zo maar op een doordeweekse dag, kon ik onderstaande foto maken:


Sjofarblazer in de Kalverstraat

Wie en wat is dit nu weer?! Dít is een Israëlische meneer die bij het traditionele draaiorgel in de Kalverstraat op de Sjofar blaast. Je kan de Sjofar nét zien als je goed kijkt. Blijkbaar kan het trouwens gewoon – een Jood mét keppel in hartje stad. Lachend vroeg ik hem of dit de Sjofar van de Masjiach was – wat hij eveneens lachend bevestigde. We hebben hier van doen met de heer Nati Rom – overtuigd kolonist en oprichter van de lobby-groep Lev Haolam (mooie site trouwens) die zich onder andere inzet voor het afzetten van producten uit de bezette gebieden, en de boycot wil omzeilen.

Maar wat doet deze man in Nederland, vraag ik me af. Ik besluit om het hem gewoon te vragen. Hij blijkt al eerder in Nederland te zijn geweest, op uitnodiging van groepen als Christenen voor Israël en verwante groepen met exotische namen als Succat Yeshua en Pillar of Fire. Lev Haolam heeft ook gewoon een Nederlandse Facebookpagina. Hij zou zondag 11 januari deelnemen aan een pro-Israël manifestatie op de Dam die echter uit veiligheidsoverwegingen geannuleerd werd. De ultieme discussie zou natuurlijk zijn als die Studenten voor een Rechtvaardig Palestina in gesprek zouden gaan met deze onversneden maar besneden kolonist …

Ondertussen maakt men zich ook al op voor de komst naar Nederland van de Palestijn Daoud Nassar. Mij onbekend, maar bij anderen minder. Ik geef hier even de info zoals die vanuit Kerk in Actie van de PKN wordt gegeven:

Daoud Nassar heeft al lang een band met Nederland. Toen in mei 2014 fruitbomen op zijn land werden verwoest, droegen veel mensen in Nederland bij aan nieuwe fruitbomen voor het stuk land. Ook zijn er in de Tweede Kamer kamervragen gesteld over de zaak van de familie Nassar (hier leest u de meest recente). Het familiebedrijf Tent of Nations en de familie zelf inspireren veel mensen door hun motto “Wij weigeren vijanden te zijn”.

Lees het verder zelf op de website van Kerk in Actie.

Achter de schermen winden allerlei lieden zich hierover op – Joods en niet-Joods (zie bijvoorbeeld de Facebookgroep Protestanten voor Israël). Betekent vrijheid van meningsuiting niet dat ieders stem gehoord mag worden, van Nati Rom maar ook van Daoud Nassar, zolang men zich maar aan de ethische spelregels houdt: geen haat zaaien, geen geweld verheerlijken, niet onnodig mensen kwetsen, niet discrimineren, geen racisme, geen vooroordelen bevestigen, niet liegen, etc. We weten allemaal wel ongeveer wat we zelf prettig en onprettig vinden – ‘wat gij niet wilt', etc. We mogen ook verwachten dat de woorden van mensen hopelijk ook bijdragen aan vrede, of in ieder geval een pacificering van het conflict. Voor kritische noten bij het verhaal van Daoud Nassar en info over de film The Stones Cry Out, die bij zijn bezoek vertoond zal worden, kijk hier (de film wordt door sommigen omschreven als ‘een regelrechte aanklacht tegen de staat Israël, van begin tot eind’).

Tot slot zag ik in de Yediot nog even de onzichtbare keppel – je gaat mét, maar het voelt zonder … Een onzichtbare keppel van haar – te bestellen in de eigen haarkleur – die het antisemieten onmogelijk moet maken om een Jood makkelijk te herkennen. Een artikel in het Hebreeuws, maar het filmpje in het Frans. Hoax, wrange humor, of bittere noodzaak? Ook was er commotie in Israël over de busreclame tegen onzedelijke kleding: ‘Korte kleding verkort het leven!’ Ook niet echt een teken van moderniteit en tolerantie … En sprak Timmermans – anders dan Bolkestein eerder die ‘zichtbare Joden’ aanraadde te emigreren - zich uit tegen alija naar Israël: “Vice-voorzitter Frans Timmermans van de Europese Commissie heeft gezegd dat Europa voor de zware taak staat om te voorkomen dat Joden massaal het continent verlaten vanwege het toenemend antisemitisme,” aldus de NOS.

Liberaal van het jaar volgens de JOVD is Mein Kampf-verkoper Michiel van Eyck! Als dat de sjabbat niet goed maakt, weet ik het ook niet meer … Oefen ondertussen even op deze tune voor Lecha Dodie die mij bekend voorkwam.

Sjabbat sjalom!

8 + 3 = ?

Columns 2023

Columns 2022

Columns 2021

Columns 2020

Columns 2019

Columns 2018

Columns 2017

Columns 2016

Columns 2015

Columns 2014

Columns 2013

Columns 2012

Columns 2011

Columns 2010

Columns 2009

Columns 2008

Doneren

Crescas kan niet zonder jouw steun. Met elke donatie, hoe klein ook, steun je onze activiteiten en zorg je dat wij nog meer voor Joods Nederland kunnen betekenen.