Wanneer u deze column leest, zijn Dodenherdenking en Bevrijdingsdag, Jom HaZikaron en Jom Ha’atsmaoet alweer voorbij. Misschien was u bij de herdenking op de Dam, of op de Apollolaan, of bij het Broersepark in Amstelveen, of elders in de mediene … of keek u gewoon thuis op de bank naar de TV omdat u het niet zo hebt op de manier waarop de publieke herdenkingen worden vormgegeven. Omdat elke herdenking iets van een toneelstuk heeft, dat de geschiedenis op haar manier vertelt en verbeeldt. Of beter: herschrijft. Waarbij de echt nasty stukken van make-up worden voorzien, bijgewerkt worden, glad getrokken of verborgen worden.
Misschien kwam er stoom uit uw oren omdat u zich mateloos ergerde aan de commercie die ook tijdens de twee minuten stilte gewoon doorgaat en reclames rondstuurt naar je mobiele telefoon. Of lachte u enigszins wrang bij het lezen van het ludiek bedoelde bericht op speld.nl Gedachten aan Duitsers verstoren Dodenherdenking. Of misschien keek u niet eens naar de herdenking op de TV omdat het voor u elke dag Dodenherdenking is en de bevrijding nog niet is aangebroken …
Met de verkiezingen in aantocht blijkt ook het CIDI toegetreden tot Kieswijzer.nl. Tot nu toe was er namelijk niets raars aan de PVV van Wilders te ontdekken, emmes niet. Totdat hij in zee ging met het Front National in Frankrijk en de FPÖ in Oostenrijk natuurlijk, en wie weet met de Belgische Winters. Gelukkig waarschuwt het CIDI tegen de PVV. Esther Voet legt het ons nog even uit in De Telegraaf:
gedicht]Geert Wilders ’verloochent zijn principes’ door op Europees niveau de samenwerking te zoeken met extreemrechtse en openlijk antisemitische partijen als het Franse Front National en de Oostenrijkse FPÖ … “Het is verontrustend dat Wilders als een blad aan een boom is omgedraaid,” vindt CIDI-directeur Esther Voet. “Altijd heeft hij gezegd niet met extreemrechts in zee te gaan, maar dat gebeurt nu toch. Het is een glijdende schaal.”[/gedicht]
Niet dat u er op zou stemmen, maar toch. Nooit weer, hè. Of is het noodweer? En let even op: het CIDI is nu officieel “de Joodse belangenorganisatie CIDI”. Wist u misschien nog niet – ik ook niet – want u dacht dat het iets met informatie over Israël te maken had en zo. Kijk maar, onder andere bij de NOS, Spitsnieuws en onze Reformatorische vrinden. Maar welke belangen en wiens belangen precies?
Gelukkig begrijpen ze het in Sjoel Amstelveen beter. Daar was 7 mei jongstleden ’s avonds een bijeenkomst met Europarlementariër Bas Belder van de SGP. Die ging ons informeren over de Europese verkiezingen, de relatie EU-Israël, en de keuze van de PVV voor extreem-rechtse partijen. Bas weet daar namelijk al-les van.
Dan maar even naar Israël … De afgelopen jaren is het vooral vervelend religieus nieuws dat ons uit het Heilige Land bereikt. Ultra-orthodoxen die zich bij nieuwe bouwprojecten of wegen in aanleg voor de tractoren werpen omdat er graven zouden liggen. Of mannen die uit hun dak gaan als ze een vrouw zien die in hun ogen niet zedelijk gekleed is – of het nu om een echte vrouw gaat of een poster-versie is voor hen niet relevant. De mij verder onbekende rabbijn Ron Kronish luidde in een recent artikel in The Times of Israel de noodklok over het religieuze geweld van Joodse kant tegen moskeeën en kerken in Israël. Het afgelopen jaar zouden er meer dan 30 incidenten zijn geweest volgens hem. In scherpe bewoordingen stelt hij (CIDI, let even op …):
Het is niet moeilijk om dit soort verontrustende berichten aan te vullen met de incidenten rond gescheiden buslijnen, of de totale ban van het afbeelden van vrouwen in de ultra-orthodoxe pers (foto’s worden bewerkt om vrouwen weg te fotoshoppen …). En ja, ook dit jaar werd weer de traditionele barbecue ingaande Jom Hasjoa door ultra’s gehouden. Zelfde plek als altijd: Gan Sachar in Jeruzalem.
Of neem de extremistische rabbijn Sjemoe’el Elijahoe, opperrabbijn van Tsefat. Die wordt weer helemaal gek van zingende vrouwen. Vandaar dat die niet mogen zingen bij een herdenkingsceremonie voor gevallen soldaten uit Tsefat (hoe het afliep is mij onbekend …). Maar vooruit, laten we nu eens positief nieuws brengen.
Welnu in Israël hebben volgens de Yediot negen orthodoxe vrouwen voor het eerst hun officiële rabbinale examens afgelegd – semicha. Als ze slagen, kunnen ze hun droom gaan realiseren: als toezichthouders in kasjroet fungeren (masjgicha). Uiteraard komt deze beslissing van het rabbinaat niet uit de lucht vallen. De orthodoxe vrouwenorganisatie Emunah had eerst een gerechtelijke procedure aangespannen. Toen werd de nieuwe Opperrabbijn Lau gevraagd om zijn persoonlijke mening over de vraag of vrouwen de rabbinale examens mogen afleggen die tot dusver alleen voor mannen openstonden. Het gaat uiteraard slechts om de erkenning dat deze vrouwen de juiste kennis hebben om als toezichthouders op het gebied van kasjroet te fungeren, en uitdrukkelijk niet om erkenning van een rabbinale status. God bewaar … Enfin, lees het zelf in het Engels.
Tot slot: goed nieuws. De moedersterfte ten gevolge van een bevalling is in Nederland nog ‘maar’ 1 op de 10.500.
Ik zou toch vaccinatie overwegen …
Sjabbat sjalom!
