Ik schrijf deze column terwijl ik op vakantie ben in Zuid-Nederland … Daar word ik dinsdagmiddag gebeld met het bericht dat een goede kennis van me, Henk Vreekamp, helaas bij een verkeersongeluk om het leven is gekomen. In zijn eigen woonplaats werd hij aangereden door een automobilist die de macht over het stuur kwijtraakte en mogelijk onwel was geraakt. De rest van de vakantie moet ik er steeds aan terugdenken. Bij mijn promotie, 1 december vorig jaar, was hij uiteraard aanwezig en door de jaren heen ontmoetten we elkaar bij conferenties of bijeenkomsten over de Joods-Christelijke dialoog. Altijd attent, liefdevol en vol verwondering. Mystiek en magie, de Joodse wortels van het christendom, maar ook de in zijn ogen vergeten heidense wortels ervan, waren dan onze gespreksstof. We zullen Henk allemaal erg missen.
In het NIW van afgelopen week kon u lezen over de ins en outs van pink washing. Het zou er kort gezegd op neer komen dat Israël de rechten van homo’s zou misbruiken om de schending van mensenrechten van de Palestijnen te versluieren. Een vast welles-nietes patroon doemt op bij alles dat over Israël gaat. Of Israël is de ideale heilstaat op aarde – intelligent, democratisch, rijk, innoverend, et cetera – óf het kwaad bij uitstek. Beide posities zijn uiteraard quatsch. Maar het artikel in het NIW laat in het midden of de positie van homo’s in Israël wel echt zo ideaal is. Op papier en onder seculier Israël misschien wel, in orthodox Israël – een steeds groter wordende groep – nog niet.
Lees bijvoorbeeld het kritische artikel over de uitspraken van de Sefardische opperrabbijn van Jeruzalem – en tevens voormalig opperrabbijn van Israël (blijkbaar kun je gewoon weer nieuwe posities aannemen voor het leven?) – in de Jerusalem Post van afgelopen september. Hierin zegt de rabbijn onder andere:
En volgens een ander artikel, van Ha'aretz op de Forward-site zou hij ook nog gezegd hebben:
Ook het onderschrift op de voorplaat van het NIW bij dit artikel over pink washing is wat vreemd: “Nieuwste manier om mensenrechtenactivisten buitenspel te zetten.” Waarbij je in eerste instantie denkt dat activisten van mensenrechten volgens het NIW buitenspel gezet moeten worden, hetgeen natuurlijk niet waar is.
Sterker nog, het is soms illustratief hoe sommige Bijbelse wetgeving naar onze maatstaf mogelijk achterhaald of moreel gezien niet meer gewenst is, maar dat wel was in vergelijking met andere culturen in latere perioden. Waar Romeinen hun slaven vrolijk mishandelden en kruisigden, stelt de Tora (volgens de rabbijnen) dat ook niet-Joodse, heidense slaven vrijgelaten worden nadat deze door mishandeling een tand of oog verliezen, of andere lichaamsdelen. En wat te denken van de Bijbelse opdracht om een gevluchte slaaf niet naar zijn meester uit te leveren (Dewariem 23:16):
Gij zult een slaaf, die van zijn meester naar u gevlucht is, niet aan zijn meester uitleveren (NBG, 1951)
Gaat dat niet over asielrecht voor mensen die bedreigd worden in hun land van herkomst?
Verder was er volgens nu.nl na vermeende wolven, poema’s en andere roofdieren, nu toch echt een heuse jakhals te zien op de Veluwe. De identiteit van het dier werd op foto’s door experts bevestigd. Opvallend, want jakhalzen komen normaliter hier in deze streek eigenlijk niet voor. Maar wel in andere delen van Europa:
Let op het woord ‘migreren’ – een beladen woord op het moment – en op de problematische gebieden waaruit ze komen. Populistische politici zullen ongetwijfeld zeggen dat ‘er ons een tsunami aan jakhalzen staat te wachten, uit andere leefgebieden en culturen.’
Er is weinig nieuws onder de zon …
Sjabbat sjalom!
