Volgens de bekende kabbalist Jitschak Luria is degene die zich op Pesach onthoudt van het eten van het geringste spoortje van chameets, ervan verzekerd dat hij het hele verdere jaar niet meer zal zondigen. Naar aanleiding hiervan hebben wij hier thuis besloten om een ‘War on Chameets’ af te kondigen. Want het moet nu maar eens uit zijn met dat slappe gedoe! Bovendien zondig ik te veel, dus daar moet ook een einde aan komen door een volledig chameets-vrije Pesach. Nog nooit stond dit doel ons helderder voor ogen. Allereerst hebben we ons huis ingedeeld in zones met kleuren: rood (zeer chameetsrijk en hoogst gevaarlijk), oranje (gemiddeld chameetsrijk, gevaarlijk), geel (laag chameetsrijk, laag gevaar) en wit (chameetsvrij en veilig). Ook worden de verschilllende ruimtes in onze onderlinge communicatie met codes aangegeven; ‘K1 is safe’ betekent bijvoorbeeld dat de keuken op de 1e verdieping chameets-vrij is. ‘W0 is gevaarlijk’ betekent bijvoorbeeld dat in mijn werkkamer, waar ik deze column schrijf en die op verdieping ‘0’ ligt (de begane grond), nog hoge concentraties ‘evergreens’, ‘sultana’s’ en andere versnaperingen aangetroffen kunnen worden. Ik bedoel: de mens leeft niet op brood alleen!
Meteen de dag na Poeriem werd met de uitvoering van onze tactische operaties begonnen. Het eerste doel was al het chameets dat op Poeriem door ‘goedbedoelende’ vrienden aan ons gegeven werd, te elimineren. Vooral het snoep van de kinderen heeft natuurlijk een hoge prioriteit. Onze jongste dochter (2 jaar) stond eerst wel raar te kijken toen de knetterende vlammen haar felbegeerde snoepjes in korte tijd in een hoopje steenkool veranderden. De eerste uren was ze ontroostbaar en weigerde ze drinken of voedsel tot zich te nemen (op zich geen ramp omdat het toch allemaal chameets bevat). Na enkele uren op haar ‘ingepraat’ te hebben, wisten we haar te overtuigen dat we het beste met haar voor hadden. Immers, ze zou anders in de hel komen door al dat chameets en daar is het nog heter dan dit vuurtje waarin het snoepgoed verdween. Er valt dus best te praten met de jeugd van tegenwoordig. Ook onze oudste dochter dacht ‘slim’ te zijn door te proberen snoepgoed – op haar lichaam getaped – naar buiten te smokkelen. Gelukkig bracht het door ons bij de voordeur opgestelde bodyscan-apparaat uitkomst. Het apparaat hadden we via een bevriende relatie, die op Schiphol werkt, weten te bemachtigen. Omdat het een veel te hoge dosis straling afgeeft (100x de dagelijkse dosis), mocht het daar niet meer gebruikt worden, maar bij huiselijk gebruik hoeft dat natuurlijk geen beletsel te zijn. Zo gaan we een stralende Pesach tegemoet!
Omdat het bodyscan-apparaat nogal eens om de tuin te leiden is – door lood in kleding verwerkt bijvoorbeeld – hebben we besloten om ook bij alle bezoekers in ons huis onverwacht een bodycheck uit te voeren, om te kijken of er geen chameets aanwezig is. In het begin leidde dat nog wel eens tot schermutselingen, maar nu mijn vrouw en ik een cursus ‘Krav Maga’ hebben gevolgd en een stroomstootwapen hebben aangeschaft – via een postorderbedrijf op de Kaaymaneilanden – is er opeens veel meer begrip voor deze maatregel bij onze bezoekers. Uiteraard hebben we een noodruimte waarin iemand meteen in quarantaine gezet kan worden - en afgedouched om zo verdere contaminatie te voorkomen. Voor als het echt misgaat, chas wesjalom, hebben we voor ouders en kinderen een noodset gemaakt, bestaande uit een lange plastic regenjas, lieslaarzen, handschoenen, pet en gezichtsmasker met beschermend filter – om zo het kleinste deeltje chameets buiten ons systeem te houden.
Nu de laatste week voor Pesach ingaat, zijn we druk aan het oefenen met onze water- en ventilatiesystemen en natuurlijk met de generatoren. Aanstaande maandag gaat het immers gebeuren. Dan worden we losgekoppeld van het chameets-bezoedelde heidense electriciteits- en waternet. We wekken onze eigen stroom op, op kosjere biodiesel – vrij van elke spoortje chameets en kitniyot (peulvruchten). Een eigen watervoorraad hebben we al ver voor Pesach aangelegd in ons voormalige opblaasbare zwembad, waarin het uit de hemel opgevangen regenwater voortdurend gezuiverd wordt. Nu maar hopen dat dit water genoeg zal zijn voor de Pesach-week. Ik bedoel: we zullen niet te vaak moeten douchen. De laatste dag voor Pesach gaan we op eigen lucht leven. Op onze eigen kosjere chameets-vrije lucht – uiteraard continu gefilterd. We zijn nu al druk in de weer om alle ventilatieopeningen af te dichten. Tot slot hebben we alle groenten en al het fruit dat we gaan consumeren in de Pesachweek, al vooraf gewassen in de badkuip, elk stuk fruit of groente afgedroogd met een föhn en per stuk geseald. Uiteraard gebruiken wij geen Pesachbestek, borden, pannen of glazen, maar gebruiken we enkel en alleen wegwerpartikelen. Wel zo veilig. Om ook geen risico te lopen dat de oven wellicht nog een molecuul chameets bevat, hebben we besloten om dit jaar alleen rauwe, onverhitte producten te eten. Vooral rauw vlees en rauwe vis is nog even oefenen, maar je moet iets over hebben voor je religie, vinden wij. Bovendien: sushi is toch ook met rauwe vis? Nee, wij zien de komende dagen vreugdevol tegemoet. Gelouterd en gezuiverd van alle kwade krachten. Gut Pesach!
