Terwijl demissionair premier Mark Rutte Hamas’ raketaanvallen op Israël “onacceptabel” noemt, vestigt het hoofdredactioneel commentaar van NRC (11 mei: ‘De escalaties in Jeruzalem hebben verdacht veel weg van de Tweede Intifada’) terecht de aandacht op de drievoudige oorlogsmisdaden die door Hamas worden begaan. Naast het opslaan van oorlogsmaterieel in – dichtbewoond – stedelijk gebied (eerste) en het daarvandaan lanceren van raketten, waarbij de eigen stedelijke bevolking als menselijk schild fungeert (tweede), worden lukraak burgerdoelen in Israëlische steden als Asjkelon, Asjdod, Tel Aviv en Jeruzalem en alles wat daar tussenin ligt, bestookt (derde).
Een veronachtzaamd aspect van Hamas is haar misbruik van internationale humanitaire hulpgoederen en fondsen. We zien een tot op de tanden gewapende terreurbeweging, met staande legers van 40.000 man (Hamas) en 9.000 man (Islamitische Jihad), wat diezelfde terroristen verrassenderwijs niet belet zich op het internationale toneel van de fondsenwerving te presenteren als verwaarloosde, onderdrukte en – jazeker – berooide (nazaten van) vluchtelingen, die nodig met miljarden moeten worden ondersteund.
Het wordt tijd dat Nederland zijn bijdrage aan de instandhouding van deze farce stopt. Daartoe kan Nederland enkele belangrijke stappen nemen. Ten eerste financieel. Naar bekend hebben de Verenigde Naties (VN, of in het Engels UN) twee vluchtelingenorganisaties: UN-RWA – voor Palestijnse vluchtelingen – en UN-HCR – voor alle andere vluchtelingen overal ter wereld. De UNRWA is nagenoeg de enige bron van inkomsten van Hamas. Nederland dient zijn twee bijdrages aan de UNRWA, de rechtstreekse bijdrage van ruim € 22 miljoen en zijn aandeel in de € 157 miljoen van de EU als (mede)financiering van Hamas en Islamitische Jihad, te staken.
Ten tweede juridisch: het juridische vervolg op Ruttes veroordeling van Hamas’ aanvallen op Israël als “onacceptabel”, zou moeten zijn dat Nederland de Gazaanse oorlogsmisdadigers aanklaagt bij het Internationaal Strafhof (vrijwel om de hoek van het Binnenhof) in Den Haag.
Met het oog op de toekomst doet Nederland er goed aan nog twee stappen te zetten.
Militair: Nederland maakt elke financiële en politieke steun aan UNRWA, de Palestijnse Autoriteit en aan alle andere Palestijnse (mantel)organisaties afhankelijk van een volledige demilitarisering van Gaza en van volledige ontwapening van Gaza’s inwoners.
Daar staat tegenover dat de twee Gazaanse vredesbewegingen – Weg met de terreur (van Hamas en Islamitische Jihad) en Vrede in Gaza nu – Nederlands volledige morele, politieke en financiële steun moeten krijgen. Alleen op deze wijze kan Gaza zich ontwikkelen tot een geweldloze samenleving, die vreedzaam samenwerkt met de twee buurlanden, Egypte en Israël.
