In 2012 werd het zogenaamde Veiligheidspact ondertekend door Joodse, Christelijke, Islamitische en seculiere organisaties in de Amsterdamse Westerkerk. De ondertekenaars zegden toe voor elkaar op te komen bij verbaal of fysiek geweld tegen één van hen. Aanleiding voor het opstellen van het pact was onder andere geweld tegen homo’s door Islamitische jongeren. Homoseksualiteit is een moeilijk punt voor de islam, en ook voor orthodoxe stromingen binnen jodendom en christendom. De Moslims die achter het pact staan, wijzen geweld tegen homo’s echter volstrekt af. Zij hopen op hun beurt steun te krijgen als er geweld wordt gebruikt tegen moskeeën en vrouwen met hoofddoeken. Van de andere ondertekenaars van het pact mag dat dan ook verwacht worden, dus ook van het COC Amsterdam, dat mee tekende.
Joden hoopten door de ondertekening van het pact steun te krijgen bij het bestrijden van antisemitisme in moslimkringen. Niet dat alleen daar sprake is van jodenhaat, maar momenteel komt daar wel de grootste dreiging vandaan. Bedenk dat het pact werd uitgebracht na de aanslag in Toulouse op een Joodse school. Toen wisten we nog niet dat er aanslagen zouden volgen op Joodse doelen in Brussel, Parijs en Kopenhagen, door extreme Moslims.
Tijdens de Gaza-oorlog in 2014 vonden in Nederland tal van pro-Palestijnse demonstraties plaats. Daarbij was jodenhaat en Israëlhaat niet van de lucht. Het was een lakmoesproef voor het pact. Immers, ondertekenaars van het pact mogen fel van mening verschillen over het Palestijns-Israëlisch conflict, maar beloofd was dat dit niet zou mogen leiden tot onversneden antisemitisme, zoals geuit door met name rapper Appa. Toch was één van de initiatiefnemers van het pact spreker bij de demonstratie op de Dam waar door Appa onder andere ‘Fuck de Talmoed’ werd geschreeuwd. Daarvan werd geen afstand genomen door de betrokkene bij het pact, al zei hij achteraf dat hij het daarmee oneens was.
Door de initiatiefnemers van het pact werd, naar aanleiding van dit onverkwikkelijke incident, besloten om elkaar eens diep in de ogen te kijken. Het was geen gemakkelijk gesprek. Toch lukte het om een gezamenlijke verklaring uit te brengen waarin een veroordeling wordt uitgesproken over: “het roepen van ‘Fuck de Talmoed’, ‘zionistenhonden’ en het ontkennen van het bestaansrecht van Israël; het bespugen van meisjes met hoofddoek, jongens met keppels, of hand-in-hand lopende mannen; het plegen van aanslagen op religieuze instituties of de dreiging daarvan; het politieke pleidooi voor minder Marokkanen, sluiten van alle moskeeën en verbranden van de Koran.”
Na de laatste Gaza-oorlog zijn we twee aanslagen verder. Na Parijs volgde Kopenhagen, waarbij gerichte aanslagen werd gepleegd op Joden. Daarna bleek dat door jongeren van Islamitische huize, aldus hun leerkrachten, wordt ontkend dat er überhaupt iets is gebeurd in Parijs, de media belazeren de boel. Bij anderen draait een andere variant van het complotdenken op volle toeren: de zionisten zitten achter IS en maken zo de islam zwart.
By the way, dat lost voor degenen die er zulke ideeën op nahouden twee problemen op: het Islamitische straatje wordt schoon geveegd en tegelijkertijd krijgt een groep aan wie men toch al de pest heeft, de schuld van de ellende in de wereld. Jongerenimam Ibrahim Wijbenga moet daar niets van hebben. Hij ziet het antisemitisme onder Moslims onder ogen en trekt daartegen ten strijde. Met gevaar voor eigen leven.
Rapper Appa is uit heel ander hout gesneden: bij hem gaat antizionisme hand in hand met jodenhaat. Hij doet geen moeite om het te verbergen. Bij anderen is het vaak minder duidelijk: ze hebben niks tegen Joden, zeggen ze, ze haten alleen zionisten. Joden zijn okay, zionisten zijn moordenaars. Joden die tegen Israël zijn, zijn goede Joden, Joden die achter Israëls bestaansrecht staan, zijn foute Joden. Trap daar niet in. Als je niets tegen Joden hebt, dan gun je Joden een eigen staat. Net als elk ander volk. Joden zonder Israël … dan zijn we weer terug bij af.
